Het traditionele oudejaarsslaatje

Tradities daar moeten we het van hebben rond de feestdagen. Anders deden we niet eens aan deze herhalende feestdagen. Vaak genoeg had ik een hekel aan de opgeklopte leukheid van oudejaarsavond (outonieuw zegt er hier één hardnekkig). Die afkeer blijkt af weer heel traditioneel te zijn voor veel mensen. Dus al sinds twee jaar geniet ik er gewoon van. Van de oliebollen, de harde knallen overdag en het mooie vuurwerk om 12 uur en het gelukkig Nieuwjaar-wensen tot ver in januari.  Ook de oudejaarsconference hoort daar bij. Heel hard moest ik lachen om Theo Maassen die bij nader inzien ook voldoet als preek voor afvalligen, maar dan met gevloek en veel grove taal. Alle tradities bedoeld om ons te voorzien van veel geluk en leidraad voor het nieuwe jaar. En ik kan dat best gebruiken. Volgens de reclameman is het grote voordeel van tradities vooral dat je niet al te veel hoeft na te denken. Bijvoorbeeld geen gezoek in kookboeken naar originele recepten, hij maakt elk jaar slaatje. In plaats van traditioneel vlees met quorn, maar wel erg lekker. En als je dan een paar jaar herhaald, gaan de kinderen het ook waarderen. Het wordt vast traditioneel gezellig met de lekkerste appelflappen en oliebollen van de meesterhand van Bouwe-Jan en heel veel spelletjes.

Gelukkig nieuwjaar!

vegetarische huzarensalade

ingredienten:

* 2 kilo aardappelen vastkokend

* bakje quorn of vlees

* 250 gram champignons

* half potje augurken

* blikje doperwten. 

* drie eetlepels mayonaise

* paar scheuten azijn

* zout en peper 

De verhoudingen zijn geheel naar eigen smaakinzicht. Wat dat betreft lijkt de reclameman op zijn schoonmoeder. Schil de aardappelen en snijd ze in hapklare blokjes. Kook de aardappelen in gezouten water net gaar, giet af en laat kort droogstomen. Meteen overgieten met enkele scheuten azijn. Bak de champignons    droog in zo min mogelijk of geen olie. Bak de quorn in een heel klein beetje olie en deel de grote stukken in tweeën.  Vermeng champignons en quorn met de aardappelen en afgegoten doperwten. Snijd de augurken in kleine stukjes en ook door aardappelmengsel. Breng op smaak met mayonaise, zout en peper en misschien nog een scheutje azijn. Maak op met kropsla, augurk, zilveruitjes, mayonaise uit een tube, kerstomaatjes, olijven, mais en wat je maar lekker vindt.  Met gekookte eieren heet het dan officieel een russische salade.  Net zo lekker. 

Serveer met toast met boter. 

Wij zitten gebakken met kerst 2012

Al om half 8 in de Dekamarkt zodat er tijd genoeg over bleef om te bakken en helaas ook te werken. Werken dat doe ik nogal veel de laatste tijd. Een nieuwe praktijkruimte met veel georganiseer en afgestem met mijn medehuurders. Schilderen en schoonmaken. Nu lopen de bouwvakkers nog rond en daarom deze PietHeinEekachtige kerstboom.
En wat werd er gebakken vandaag. De traditonele boffert word dit jaar vergezeld door de panettone , een italiaans luxe brood met rozijnen, sukade en sinaasappelschil.

Bij het familiediner morgen zijn wij verantwoordelijk voor het dessert en de kaas. De laatste werd hoogstpersoonlijk door de reclameman uitgekozen bij l'Amuse in Santpoort. De meiden wilden graag de frambozenchocoladetaart maken van Michel le Roux jr die ze kennen van masterchef.

Het speciale zandtaartdeeg van zijn hand, was nogal zacht en in de oven vielen er stukken af. Daar moet de volgende keer 50 gram bloem en een ei minder in wat mij betreft. Al heb je dan wel te veel deeg. Met een beetje plakwerk heb ik dit jaar het dessert gered. Mijn kerstkind maakte de vulling, die bestaat uit een ganache van slagroom en veel chocolade en vloeibare glucose. Ze houdt van koken en doet het veel netter dan ik en brandt zicht ook niet ondoordacht.
En elk jaar wil mijn eigen kerstkind de cranberry tarte tatin van Nigella Lawson uit de goddelijke huisvrouw. Dit jaar op advies van de buuv deed ik het beslag keer anderhalf. Zo klaar en erg lekker met veel slagroom.

Nigella cranberry tarte tatin

50 g boter en 150 gram suiker en zakje cranberry's

ingrediënten voor het beslag:

175 gr boter in kleine stukjes

175 gr kristalsuiker;

175 gr zelfrijzend bakmeel;
snuf zout;
1 theel kaneel;
3 grote eieren;
2 eetl volle melk

Verwarm de oven voor op 180 graden. Smelt de boter in de tarte tatin vorm op het vuur en voeg de suiker toe. Laat even mee warmen en voeg dan de cranberry's toe. Roer door en haal van het vuur. Ondertussen maak je het beslag door alle ingrediënten behalve de melk bij elkaar in de Kitchenaid of andere keukenmachine te  doen en hem te laten draaien. Kan ook gewoon door de boter met suiker te roeren en dan de rest erbij. Roer de melk erdoor en verdeel het beslag over de cranberry's. Bak 30 minuten in de oven. Haal dan uit de oven.Doe een groot bord op de vorm en draai de vorm en bord tegelijk om. De tarte tatin komt meestal goed uit de vorm. Laat beetje afkoelen en serveer met slagroom Ook lekker koud. 

brod: Nigella Lawson "De goddelijke huisvrouw"

Scones

Vorig weekend had ik eindelijk de perfecte scones gebakken (beter dan die van vandaag op de foto). Volgens Wikipedia zijn scones kleine broodjes of cakejes indien er suiker aan het recept is toegevoegd. Ze komen oorspronkelijk uit Schotland. In het Verenigd Koninkrijk zijn scones met clotted cream en jam een vast hapje bij de afternoon tea. Verder worden ze genuttigd bij het ontbijt of bij de koffie.

Ingrediënten
· 225 gram bloem
· 3 theelepels bakpoeder
· Snufje zout
· 50 gram boter
· 25 suiker
· 50 gram rozijnen
· 1 – 1,5 dl karnemelk
Bereiding

Verwarm de oven op 200°C. Meng de bloem met het bakpoeder, het zout en de rozijnen. Voeg de boter toe in blokjes en meng de boter met je handen door het deeg totdat het heel fijn en kruimelig is. Roer de suiker erdoor. Meng nu zoveel karnemelk erdoor zodat er een deeg ontstaat. Kneed het lichtjes en rol het daarna voorzichtig uit. De dikte van het deeg moet minimaal 1 cm zijn. Snijd met een sconesnijder of een glas 8 rondjes uit het deeg en leg ze op een bakplaat of rooster bekleed met bakpapier. Bestrijk de scones nog met wat karnemelk en bak ze 10 minuten in de oven. Laat ze op een rooster afkoelen. 

zelfgebakken pepernoten

Op een zonnige zomerdag begin september zag ik de pepernoten in de winkel liggen en wist dat net als bij het eerste vallende blaadje dat de zomer afgelopen is. De warme gezelligheid van december stond me toen nog tegen, maar het helpt als het koud wordt. Dit jaar geen gelovigen meer in huis en dan is heel gezellig om samen surprises te maken met hulp van opa en oma om een bed voor een slaperige klasgenoot te fabriceren.

Vandaag 5 december is er geen kruidnoot meer in de winkels te vinden. Mijn zus ging ze dus maar zelf maken naar mijn recept. En dat is handig want dan weten we zeker dat er geen lupinemeel in zit voor allergene kinderen.
Het recept friese pepernoten voor Bouwejan was deze maand het meest bekeken recept.  Ik maakte ze twee keer. De eerste keer met heel veel peper wat wel door mij maar niet door iedereen werd gewaardeerd. De tweede keer zagen ze er nog beter uit. Inzakken deden ze niet meer, misschien was mijn bakpoeder dit jaar beter. Dus niet te klein maken en niet te lang bakken want al zijn het friese pepernoten die hard horen, je wil je tanden straks ook nog kunnen gebruiken voor het kerstdiner.

Tahoe met champignons en zwartebonensaus

" Elke dag mee of nasi goreng is ook wel weer een beetje saai", zei Hannah die zich al weken voorafgaand aan de vakantie naar Maleisië aan het verheugen was op Chinees eten. Nasi goreng met alleen een beetje groente en ei en heel lekker. En natuurlijk de dunne, dikke en gele noedels Singapore stijl of Hokkien stijl met veel ketjap. Alles in de wok voor een beetje rokerig smaakje. Die wok moest mee naar Nederland. En zonder wil ik niet meer. Het is een hele eenvoudige van plaatstaal, ook gewoon in Nederlandse Toko's te koop. Nu nog op zoek naar andere Chinese recepten dan bami of nasi, nu weer zonder die goreng want witte rijst bedoelen we niet. Moderne Chinese kookboeken kom niet niet tegen, dus op zoek op het internet. De Chinese en Thaise keuken weet wat te doen met tahoe en deze is dus ook erg lekker.

Tahoe met champignons en zwartebonensaus
*   6 gedroogde Chinese champignons (toko)
*  1 blok tahoe (500 gram)
* 3 eetl olie
*  1 of 2 gedroogde rode pepers
* 3 teentjes knoflook
* 6 plakjes verse gember
*  1 steranijz
*  6 bosuitjes of 2 sjallotten

voor de saus:
* 3 eetlepels lichte soya saus
* 2 eetl. chinese rijstwijn
* 1 theel. sesamolie
* 1 eetl. bruine suiker
*  1 eetl. zwarte bonensaus
* 1/2 theel. versgemalen zwarte peper
*  1 theel. maizena opgelost in 125 ml water of bouillon.

1. Week de champignons 20 minuten in warm water. Verwijder de steeltjes en snijd de hoedjes door midden. 
2. Snijd de sjalotten in halve ringen of de bosuitjes in ringetjes. 
3. Snijd de tahoe in hapklare blokjes en laat in een vergiet uitlekken. 
4. Vermeng de sausingrediënten in een kom.
5. Verwarm de olie in de wok tot die heet is maar nog niet rookt. Voeg de rode peper toe en daarna de tahoeblokjes. Draai voorzichtig om en bak de tahoe tot deze licht kleurt, maar niet bruin wordt.
6. voeg de helft van de ui toe, de knoflook en gember en bak even 2 minuutjes.
7. Voeg de uitgelekte champignons en  steranijs en bak ook even mee. 
8. Roer de saus door het mengsel en laat op een laag pitje 5-6 minuten sudderen. 
9. Voeg water toe als het te droog wordt. 
10. Roer de overgebleven bosuitjes door het gerecht en serveer met rijst en groene groentes. 

bron : http://newasiancuisine.com

supersimpele kaneelbroodjes voor de zaterdagochtend

Als morgenochtend de wekker per ongeluk toch om tien voor zeven afgaat of als je nog wil slapen maar je hoofd al lang aan de dag is begonnen of als je gewoon een echt ochtendmens bent die de vrije zaterdag graag lekker wil meepakken, dan heb je tijd om deze supersimpele kaneelbroodjes te maken voor je lieve kindertjes en reclameman die nog in hun lekkere warme bedje liggen. Veel gemakkelijker dan mijn eerdere recept voor echte pain aux raisins en ze smaken heerlijk bij een kopje koffie en de zaterdagkrant. Recept komt uit het kookboek van Yvette van Boven waar ik eerst geen zin in had omdat het zo opgehemeld werd maar toch wel erg leuk is.

nodig voor het deeg:
* 350 gram bloem + 1 theelepel bakpoeder of zelfrijzend bakmeel
* 75 gram koude boter
* 150-175 ml karnemelk
* snufje zout
* 1 ei losgeklopt

voor de vulling:
* een flink stuk smeerbare boter
* paar eetlepels suiker
* kaneel
* rozijnen, grof gehakte nootjes

Verwarm de oven voor op 180 graden. Roer zout en zo nodig bakpoeder door de bloem. Verdeel de boter met je vingers door de bloem. Giet beetje voor beetje de karnemelk (of melk voor de mensen die karnemelk vreselijk vinden) en kneed tot het een soepel deeg ( en dat is dus als het niet meer uit elkaar valt en glad aanvoelt).
Bestuif het aanrecht met bloem en rol het deeg uit tot een lap van ongeveer een halve centimeter dik. Smeer de deeglap in met veel roomboter. Bestrooi ruim met suiker, kaneel en als je wilt ook met rozijnen en nootjes.

 Rol de lap in de lengte op tot een worst. Snijd de rol in plakken en leg die in een ingevette vorm. Het liefst dicht tegen elkaar, maar daar was mijn vorm niet groot genoeg voor.

Besmeer met losgeklopt ei en bak ongeveer 25 minuten tot ze goudbruin en gaar zijn. Lekker met nog wat roomboter.

Avial en dal

Vorige week hadden we familieweekend op Terschelling in het scoutinghuis Koekoekspaal. Een leuk huisje aan de rand van de duinen en niet ver van het dorp West. In tegenstelling tot de woon- en slaapvertrekken heeft de keuken wel elektrisch licht en koken daar is prima te doen zolang er maar genoeg vrijwilligers zijn om de groenten te snijden en de tafel te dekken. Dit jaar waren er drie familieleden die de halve marathon gingen lopen dus de maaltijd de avond tevoren moest licht verteerbaar zijn. Op het menu rijst met avial, dal en pappadums. Avial is een Indiase groentencurry met kokos yoghurtsaus. Het recept dat ik heb staat op een vergeeld A4 en heb ik al heel lang maar schijnt van herkomst een recept van de AH te zijn. Tijd dus om het vast te leggen want een ideaal recept voor een grotere groep mensen.

Ingrediënten voor 4 personen

200 gram sperziebonen

1 courgette

1 grote winterwortel

3 aardappelen

1 bouillontablet

1 ui

75 gram gemalen kokos

1-2 groene chillies

1 theelepel chilipoeder

2 theelepels koenjit

2 theelepels djinten (gemalen komijn)

2,5 dl biogarde

1 klein bekertje crème fraiche

2 niet te rijpe bananen

1 eetlepel mosterd

Zonnebloemolie

Bereiding

Verwijder de puntjes van de sperziebonen. Was de sperziebonen en courgette. Schil de aardappelen en maak de wortel schoon.

Snijd de wortel in plakken en de courgette en de aardappel in blokjes (niet te klein).

Breng een halve liter water met het bouillonblokje aan de kook en kook de sperziebonen, wortel, aardappelen en courgette hierin gaar. Begin met de sperziebonen en wortel, voeg de aardappel iets later toe en de courgette nog veel later om alle groenten gelijktijdig gaar te hebben. Eventueel kan je ervoor kiezen om de courgette apart gaar te stoven.

Giet de groenten af en bewaar een dl van het kooknat.

Verwijder de zaadjes uit de chillies en snijd ze heel klein.

Meng de biogarde met de crème fraiche en de fijngesneden chillies, de kokos en de kruiden.

Snipper de ui en bak de ui en de mosterd in een beetje zonnebloemolie.

Voeg het yoghurtmengsel, het kooknat en de gekookte groenten toe en de in plakjes gesneden banaan en serveer direct.

Dal

Ingrediënten voor 4 personen

250 gram rode linzen

1 liter water

1 theelepel kurkuma

Klein stukje verse gember

3 tomaten of een half blik tomaten

1 citroen

1 eetlepel ghi (of boter)

1 theelepel komijnzaad

1 theelepel asafoetida

Zout

Bereiding

Was de linzen grondig en laat ze uitlekken.

Breng het water met de kurkuma aan de kook en strooi de linzen erin. Laat de linzen onder af en toe roeren 20-30 minuten koken.

Rasp de gember fijn.

Verwarm de ghi in een koekenpan en bak hierin het komijnzaad een paar seconden. Doe er dan de asafoetida en gember bij en roer de tomaten er doorheen. Laat alles een paar minuten bakken en roer goed.

Voeg dit mengsel bij de linzen en laat de dal verder gaar koken.

Voeg zout naar smaak toe.

Garneer de dal eventueel met wat plakjes citroen, peterselie of koriander. 

turkse pizza

Als we de lelijke bosjes rooien en wat tegels neerleggen dan is er op het pleintje waar ik woon naast de wipkip, de tafeltennistafel en de jeudeboulesbaan nog genoeg plaats voor een pizzahoutoven. Dan leg ik vrijdags alvast het deeg in de koelkast en stookt de reclameman 'm zaterdags op. Lijkt mij heel gezellig als iedereen daar zijn pizza's afbakt. Zet ik er een tafeltje neer met roodgeblokt kleedje. Er staan vast op zijn Elsschots wetten in de weg en praktische bezwaren. Iemand nog pizza. Dit zijn Turkse. In Turkije geserveerd met gehakt als lahmacun. Deze zijn met kruiden en een mengsel van kaas en paprikapasta.


Het recept komt uit het eerder bejubelde kookboek Bismilla Arabia. Ze hebben een nieuwe "Arabia bij je thuis' en dat schijnt ook een aanrader te zijn.  Erg lekker en gezellig om te maken met bezoek dat veel kinderen meebrengt. Goed te doen met een gewone oven als je de tijd hebt.


pizzadeeg:

* 1 kilo (italiaanse harde) tarwebloem

* 1 eetlepel zout

* 4 theelepels instantgist

* 1 dl olijfolie
* 6 dl lauwwarm water

Meng de droge bestanddelen in een kom. Voeg olie en en water toe en kneed tot deegbal. Laat 1 uur rijzen tot het deeg zich verdubbeld heeft.

Voor erop:

Medhouma
* 200 gram zachte Turkse kaas/ feta (peynir op zijn turks)
* 8 eetlepels paprikapasta
* 2 teentjes geperste knoflook
* 1 eetlepel pul biber (turkse pepervlokken)
* halve kleine ui
* scheut olijfolie
Doe de ingrediënten in een keukenmachine en maak er een past van.

Voor de verse Za' atar
* 1 bosje oregano
* paar takjes tijm  of half bosje bonenkruid
* oflijfolie
* zout.

Hak de kruiden en meng met olijfolie en zout. Verwarm de oven voor op de hoogste stand bij voorkeur met pizzasteen.

Rol het deeg uit tot cirkel en beleg met de medhouma of za'atar. Leg de pizza op de steen en bak ongeveer 5 minuten tot de randjes knapperig zijn.

Maak ondertussen een salade van rucola met dungesneden rode ui aangemaakt met citroensap en drup olijfolie. Doe dit tussen de pizza en eet .

Crostata di mele (appeltaart)

Vorig weekend bakte ik de ouderwetse appeltaart en een chocoladetaart op verzoek van Wytze om zijn elfde verjaardag te vieren. Op dit weblog zijn diverse chocoladetaarten te vinden maar ook appeltaarten heb je in vele soorten en maten. Dat bewijst het boek over appeltaarten van Janneke Philippi dat ik onlangs geleend heb. Taart bakken is leuk werk dus waarom niet wat vaker. Deze crostata is ook heel lekker als toetje met een restantje vanille-ijs. En wat ik zelden mee maak: het recept klopte helemaal. Ik heb alleen de hoeveelheid suiker wat verminderd. De verhoudingen van het deeg zijn perfect en na een half uurtje rusten in de koelkast rolde het prachtig uit en kon ik de gehele lap overbrengen naar de vorm. Dat is mij met de ouderwetse appeltaart nog nooit gelukt.

150 gram (room)boter

150 gram rietsuiker + 2 eetlepels

200 gram zelfrijzend bakmeel

100 gram bloem

2 eieren

600 gram appels (goudrenetten)

½ citroen

1 flinke eetlepel custardpoeder

1. Kneed een soepel deeg van de boter, de suiker, het bakmeel, de bloem en het ei. Indien je ongezouten boter gebruikt dan ook een snufje zout toevoegen.
2. Laat het deeg een half uurtje rusten in de koelkast.
3. Vet een springvorm (24-26 cm) in met boter en leg daarna een vel bakpapier op de bodem.
4. Schil de appels en snijd de partjes in schijfjes. Meng de schijfjes van het sap van de halve citroen en 2 eetlepels.
5. Verwarm de oven voor tot 180°C.
6. Rol 2/3 van het deeg uit tot een lap waarmee je de bodem kan bekleden en een rand van 3 cm hoog.
7. Strooi het custardpoeder over de bodem en verdeel de appelschijfjes erover.
8. Rol de rest van het deeg uit en snijd het deeg in brede repen. Maak een vlechtwerk over de taart en bestrijk de bovenkant met losgeklopt ei.
9. Bak de taart ongeveer 45 minuten goudbruin.
10. Laat de crostata afkoelen in de vorm.

bron: zie de foto.

Moussaka uit de 90's

 "Die moet op het favorietenlijstje!" zei Sandra toen ik antwoordde waar ik die aluminiumfolie voor nodig had. Dat is lang geleden zei haar vriend en hij keek weemoedig. Allebei mensen die zich de jaren '90 kunnen herinneren, toen Moussaka op het menu stond. De 90's waarbij ik denk aan Nirvana en andere grunge, aan de Albert Cuyp (waar ik woonde) en aan heel veel stappen in de Arena, nee niet het stadion maar die disco.
De lasagne met prei en aubergine die ik toen maakte, staat nog steeds op het menu.  De Thaise kip met kokos waar ik de reclameman mee probeerde te verleiden terwijl die mij vertelde dat hij overal van hield behalve van kokos toen ik dat nu net door de saus roerde, is niet meer. En ook die moussaka was hip in de 90's en nu blijkbaar uit. Teveel werk en teveel calorieën. Allebei waar maar wel heel erg lekker. Dit recept stond ooit in de allerhande geloof ik, in die tijd de bron van inspiratie omdat de kookboekhausse nog moest komen. Eén van de weinige recepten waarvan de reclameman nog weet hoe het smaakte met gehakt omdat ik nog af en toe vlees at. De aangepaste versie met met linzen of nepgehakt eet hij ook en zo te zien met smaak.

 nodig voor een grote ovenschaal voor zeker 6 personen: 
* twee kleine of één grote aubergine
* 1 courgette
* 4 middelgrote vastkokende aardappele
 * olijfolie
 * 100 gram feta

 voor de tomatensaus:
 * 1 ui
* 250 gram gehakt of nepgehakt of een blik linzen
* oregano
* kaneel
* peper/zout
* blik tomaten
* blikje tomatenpuree

 voor de bechamelsaus:
 * 40gram boter
* 40 gram bloem
* melk
* 1 ei
 * nootmuskaat

 bereiding:
 Kook de aardappelen in de schil gaar en laat afkoelen. Snipper de ui en fruit in beetje olijfolie. Voeg gehakt toe en bak mee. Voeg een theelepel oregano en kaneel toe. Roer de tomaten erdoor en de puree. Voeg eventueel een scheut rode wijn toe. Laat de tomatensaus 20 minuten koken en breng op smaak met zout en peper. Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de aubergine en courgette in plakken en bak in een bak met olijfolie bruin en gaar. Smelt voor de bechamelsaus de boter in een steelpan. Voeg ineens de bloem toe en roer. Laat aan de kook komen en blijf 3 minuten roeren. Voeg de melk toe en blijf roeren tot er geen klontjes meer zijn en de saus aan de kook komt. Laat drie minuten garen. Haal van het vuur, breng op smaak met beetje zout en nootmuskaat. roer het ei door de saus. Vet de ovenschaal in. Verdeel de helft van de aardappelen over de bodem. Bedenk met de helft van de gebakken courgetteplakjes. Doe er een paar scheppen tomatensaus over. Verkruimel de helft van de kaas erover en bedek met plakken

aubergine. Maak nog zo'n laag. Verdeel de bechamelsaus over de schotel en zet ongeveer 40 minuten in de oven. Als de moussaka te bruin wordt, dan afdekken met aluminiumfolie. Lekker met brood, tzatziki en tomatensalade.

Turkse linzenschotel met bloemkool

Googelen kunnen we allemaal zeg ik weleens in de les (om daarna te laten zien dat je met Google en bepaalde commando’s veel gerichter naar goede webdocumenten kunt zoeken). Die commando’s had ik vandaag niet nodig om een recept te vinden. Ik had bloemkool en verse peterselie in huis maar wat te maken? Iets uit de Turkse keuken? Tijd om de kookboeken door te nemen was er niet want er moest ook nog gewerkt worden. Dus op basis van een recept op de website mijnreceptenboek.nl mijn eigen versie gemaakt van bloemkool met linzen. Het kost wel even wat tijd voordat de linzen gaar zijn maar als de schotel gaart is er tijd voor andere klusjes.

Ingrediënten voor 2 personen

• ½ Bloemkool
• 100 gram groene linzen
• 1 ui
• 1 teentje knoflook
• 1 kleine wortel
• 1 eetlepel Turkse paprikapasta
• 1 theelepel piment
• Klein handje verse peterselie
• 250 ml bouillon
• Citroensap van een ½ citroen

Was de linzen en laat ze even weken. Snijd de bloemkool in roosjes en kook ze een beetje voor. Snipper de ui en de knoflook en bak deze lichtjes in wat olie. Voeg na enkele minuten de in blokjes gesneden wortel toe en de paprikapasta. Daarna het piment en de grof gehakte peterselie. Nog eventjes bakken en dan de bouillon en de linzen toevoegen. Na ongeveer een half uur tot drie kwartier de bloemkool toevoegen en de stoofschotel laten sudderen tot de linzen gaar zijn. Voeg tot slot wat citroensap toe.

Serveer de linzenschotel met wat feta en Libanees platbrood maar Turks brood kan natuurlijk ook. 

Focaccia met druiven

In een Italiaans kookboek dat ik in de bibliotheek heb geleend, getiteld Mangiare!, zag ik een recept staan voor schiacciata all’uva (brood met druiven). Dat wilde ik altijd al eens proberen en de eerste kookles van het seizoen 2012-2013 was een mooi moment. Dit kookboek is tot nu toe leuk maar de uitvoering van dit recept was mij te zoet. Ik wilde meer een focaccia met druiven. Dus uiteindelijk van drie verschillende recepten een eigen recept samengesteld en het smaakte heerlijk. 

• 375 gram bloem
• 7 gram zout
• 10 gram gist
• 150 ml lauwwarm water
• ½ van een recept voor biga
• Rozemarijn (vers of gedroogd)
• 3 eetlepels basterdsuiker
• 2 eetlepels gewone olijfolie
• 450 gram blauwe druiven, ontpit en door de helft gesneden
• 3 eetlepels extra lekkere olijfolie 

Vul de vorm van de broodbakmachine met achtereenvolgens het water, de olie, 2 eetlepels basterdsuiker, het meel, de rozemarijn (enkele takjes), het zout (aan de rand) en in een kuiltje in het midden het gist. Laat de machine draaien en houd de eerste 10 minuten in de gaten of er nog wat water of bloem moet worden toegevoegd om een soepel deeg te krijgen. Na anderhalf uur is het deeg klaar. Dan opnieuw kneden, licht uitrollen en een bakplaat met rand vullen met het deeg. Verspreid de druiven over het deeg en duw met je vingers in het deeg zodat er holletjes ontstaan. Je kunt pitloze druiven voor dit recept gebruiken maar druiven met pit hebben meer smaak.

Laat het brood nog ongeveer een uur rijzen totdat het deeg zich om de druiven heeft gevormd. 

Verwarm de oven voor op 200 °C. Bestrooi het brood met de rest van de suiker, lekkere olijfolie en nog wat rozemarijntakjes en bak het daarna ongeveer 15-20 minuten in de oven totdat het stevig en bruin is. Laat het brood op een rooster uitwasemen en giet er gelijk nog een paar scheutjes olijfolie over.

Pizzasteen

Vakantie in het buitenland levert altijd inspiratie voor het koken thuis. Dat konden we proeven afgelopen zondag bij Harriet in Haarlem met o.a. heerlijke eigengemaakte Maleisische sambal. In Italië lukt dat ook vaak wel maar afgelopen zomer is de Sardijnse keuken toch enigszins aan mij voorbij gegaan. Zelf koken was lastig met 38 graden overdag en ook ’s avonds was het nog bloedheet. Nog erger waren de mierenplagen in zowel Bari Sardo als Rome die het uitgebreid koken voor de tent wel belemmerden. Dus gingen we maar regelmatig naar een hele eenvoudige pizzeria aan het strand waar de pizza’s net zo geweldig waren als het uitzicht op zee. Ik had al eens eerder over een pizzasteen nagedacht maar nu moest het er toch maar eens van komen. Prachtige steen gevonden in een tuincentrum van Leeuwarden maar helaas was die steen net iets te groot voor mijn oven. Via verschillende weblogs had ik wel tips verzameld en met de juiste terminologie van Chamotte en Travertin nog eens alle tegelhandelaren van Amsterdam gebeld. Velen hadden geen idee wat ik zocht maar bij tegelhandel Van der Pol kreeg ik een specialist aan de lijn die deze steensoorten herkende. Het was niet eens ver fietsen en voor 7 euro kon ik een mooie Travertin tegel kopen in een ideale maat van 40 bij 30 cm. Dus pizzadeeg maken, beleg klaarzetten en een pizzaschep knippen uit een doos. Het ging geweldig voor een eerste keer. 

Laat het pizzadeeg voldoende kneden en rijzen en rol een stuk deeg uit op het aanrecht. Bestrooi de pizzaschep met wat pastameel (semolina) en leg het deeg op de pizzaschep. Beleg de pizza naar keuze en schuif de pizza op de steen in de oven. Zet de oven wel op tijd aan want het voorverwarmen op de hoogste stand duurt wel een half uur. De pizza is snel klaar en veel knapperiger dan vanaf een bakplaat. 

Rijstebrij met rabarber

Zo ouderwets als het maar kan, rijstebrij, maar toen ik kort na elkaar in twee geleende kookboeken o.a. van Jamie Oliver, een recept voor dit toetje tegenkwam, het toch eens geprobeerd en het is een aanrader. Dit recept komt uit het kookboek van Sophie Dahl (Van seizoen naar seizoen) en is een klein beetje bewerkt.

Voor 4 personen

1 liter melk

120 gram dessertrijst (of Italiaanse Vialone Nano)

1 kaneelstokje

4 eetlepels honing

350-400 gram rabarber

1 steranijs

1 theelepel rozenwater

2-3 eetlepels honing

1.    Was de rijst en breng de rijst met de melk en het kaneelstukje aan de kook.

2.    Laat de rijst op heel zacht vuur langzaam pruttelen en roer regelmatig.

3.    Snijd intussen de rabarber in stukjes van ongeveer 2,5 cm.

4.    Kook de rabarber zacht met 1 dl water, de steranijs en het rozenwater. Voeg daarna de honing toe.

5.    Als de rijst nog niet gaar is indien nodig nog wat melk toevoegen.

6.    Verwijder het kaneelstokje en roer de honing door de rijstebrij.

7.    Serveer de rijstebrij met de rabarber erbovenop. 

Garganelli

Mijn nichtje Hannah heeft net als ik deze week al vakantie. Dus komt ze logeren en gaan we verse pasta maken, brood bakken voor het voorgerecht en jamtaartjes maken als toetje. De vers gemaakte garganelli zijn verrukkelijk en na het oefenen van deze nieuwe pastasoort afgelopen zondag werd het recept vandaag geoptimaliseerd door een 12-jarige die heel goed wist waarom mijn pasta veel meer bleef kleven dan de hare.

Maak de avond tevoren een pastadeeg in de verhouding van 100 gram pastabloem en 1 ei op kamertemperatuur. Wij hadden een deeg van 400 gram bloem en 4 eieren en daar kunnen dan met gemak 4-5 personen van eten. Ik gebruik altijd Semola rimacinata di grano duro als pastabloem. Maak met behulp van een keukenmachine een zo droog mogelijk deeg van beide ingrediënten en bewaar het deeg in een plastic zakje in de koelkast.

Snijd een stuk deeg af en rol het uit met de pastamachine. Probeer de breedte van het deeg op 8-10 cm te houden. Ga tot en met stand 6 van de pastamachine en laat het vel pasta dan eerst even drogen. Hang hiervoor een theedoek over de leuning van een stoel.

Rol niet meer dan 3-4 stukken deeg uit om te voorkomen dat het deeg te droog is geworden voordat het verder verwerkt wordt.

Als na 5 minuten de vellen pasta een beetje droger zijn geworden het eerste vel nogmaals door de machine halen op stand 7 en daarna in vierkantjes van 4 bij 4 cm snijden.

Pak een vierkantje deeg en leg het op een gnocchi plankje. Let er op dat je het vierkantje niet draait. De bovenkant tijdens het snijden is ook nu de bovenkant want anders blijft de pasta straks aan het potlood kleven.

Leg een potlood diagonaal op het plakje en rol het vierkantje op tot een rolletje met ribbels. Schuif de pasta van het potlood af en droog de pasta in een doos of op een bakplaat bedekt met een theedoek bestrooid met pastabloem.

Rol alle vierkantjes op tot garganelli en begin dan aan de volgende lap deeg.

Laat de pasta een tijdje drogen en kook ze daarna gaar in ruim kokend zout water. Garganelli is heerlijk met een saus van room en gorgonzola en (verse) tuinbonen of tuinerwten.

Verwarm hiervoor de room met de stukjes kaas op zacht vuur en roer af en toe.

Arabische soep

Heerlijk leesvoer, de kookboeken van Nadia Zeroualia en Merijn  Tol over de Arabische keuken en de andere keukens rond de Middelandse zee waar de Arabische invloed nog steeds te proeven is. 

Een kookboek waarin ik nieuwe dingen tegenkom zoals fregola maar ook recepten waarbij ik een nieuw doel voor de granaatappelsiroop, de gedroogde munt en de pekmez in de kast krijg. Dat was ook de reden om dit recept te maken.

Vorig jaar kocht ik in turkije riso, dat is pasta in de vorm van rijst. Was ik nog steeds niet aan toe gekomen. De kookboekschrijvers noemen het vogeltongpasta en je hoeft er niet voor naar Turkije want het ligt gewoon in de schappen van de Turkse winkel. Al geldt dat misschien niet voor Groningen, waar een zoektocht naar semolinameel speciaal voor de rabarbercake niets opleverde behalve de verzuchting dat die randstedelijke producten niet voorbij Zwolle komen.

Libische chorba

(recept uit bismilla arabia pag 222, heel klein beetje aangepast)

* olijfolie

* 1 grote ui

* 1 teen knoflook

* 5 eetlepels paprikapasta

* blikje tomatenpuree

* 2 eetlepels komijnzaad

* zout en peper of bouillonblokje. 

*  200g riso

* 1 eetl. gedroogde munt

voor erbij:

* partjes limoen

* turkse ingemaakte pepertjes 

* verse munt

Snijd de ui fijn en fruit in de olijfolie. Als ui een beetje onderweg is, voeg dan de knofloog, het komijnzaad toe en roer door. Voeg tomatenpuree en paprikapasta toe en bak 5 minuten mee. Blijf roeren! Voeg 1 1/2 liter water toe en laat aan de kook komen. Voeg peper en zout of bouillonblokje toe. Doe de pasta erbij. Laat koken tot pasta gaar is. Voeg de gedroogde munt toe en roer door. Breng op smaak met zout en peper .  

Serveer met fijngesneden munt en partjes limoen. De pepertjes erbij zijn voor de liefhebber. Heet! 

bron: Bismilla Arabia

quiche met zuring

Vrienden dachten het ultieme kado voor mij gevonden te hebben toen ze een boek tegenkwamen met de titel de perfectionist dat ook nog over koken ging. Toen mijn verbaasde reactie "Ik een perfectionist?  hun hard deed lachen, ben ik het maar gaan lezen. Gelukkig bewees het boek, dat gaat over het leven van een Franse sterrrenkok, Bernard Loiseau die  zich een slag in de rondte werkt en na het verlies van zijn derde ster een einde aan zijn leven maakt, dat ik in ieder geval geen perfectionist ben maar gewoon een heel lui en gemakkelijk wezen. Alles is relatief, kun je wel stellen.  De ambitie van die man, de daadkracht en het doorzettingsvermogen spat van het boek af. Dat moet ook wel als iemand bereid is om alle arbeidsintensieve bewerkingen uit te voeren die bijvoorbeeld van 40 kilo vlees een paar liter jus maakt. Een eigen restaurant, ik moet er niet aan denken.  Het boek bracht me wel op het idee om zelf zuring te zaaien (tenminste toen ik eindelijk had begrepen dat sorrel gewoon zuring was). De groente is verwant aan de wilde zuring die waar je vroeger aan de stelen ging zuigen voor het zure smaakje of deed je dat niet.

Af en toe maak ik zuringsoep en dat is heel gemakkelijk want je fruit een uitje, doet de zuring erbij en een aardappel in blokjes. 750 ml groentebouillon erbij, gaarkoken, pureren en afmaken met creme fraiche of slagroom. Ook voor een zuringsaus is het een goed idee om er iets romigs door te doen, omdat de zuring anders wel heel zurig is. Tart in het engels en ik kan even geen Nederlands woord vinden. De hartige taart is naar een recept van Deborah Madison maar staat niet in haar grote boek.

Hartige taart met zuring

deeg:
* 1,5 cup bloem
* snufje zout
* 125 gram boter
* paar eetlepels ijskoud water
Roer het zout door de bloem. Verdeel de boter in stukjes over de bloem en verdeel met je vingers door de bloem. Voeg beetje voor beetje het water toe tot het samenkomt tot een bol. Kneed voorzichtig door. Doe in een plastic zak en laat een half uurtje liggen.

Verwarm de oven voor op 175 graden. Rol het deeg uit tot een lap en leg in een beboterde quichevorm. Prik de bodem in met een vork.

Bedek met bakpapier en een noodvulling (ik gebruik al jaren bonen die ik ooit in Tsjechie kocht die nogal droog bleken te zijn). Zet de vorm in de oven en laat 15 minuten voorbakken. Verwijder de noodvulling en het bakpapier. Laat de voorgebakken vorm afkoelen.

Quichevulling
* 2 keer 2 eetlepels boter
* 1 grote rode ui
* 1/2 theelepel zout
* 225 gram zuring bladen
* 2 grote eieren
* 200 ml slagroom of creme fraiche
* 60 gram geraspte gruyere (ik gebruikte oude kaas, ook lekker)
* peper

Smelt 2 eetlepels boter in een pan en voeg uien toe. Bestrooi met beetje zout. Sauteer ongeveer 10-15 minute tot de uien zacht zijn. Haal de uien uit de pan. Smelt opnieuw een eetlepel boter en voeg de gewassen zuring toe. Kook ongeveer 4-5 minuten tot het groen geslonken is. Laat zowel de uien als de zuring even afkoelen.

Roer eieren en room door elkaar. Voeg de zuring, ui, zwarte peper en de helft van de kaas toe. Verdeel de rest van de kaas over de bodem van de voorgebakken taart.

Schenk de vulling erover heen. Bak 40-45 minuten in het midden van de oven totdat de vulling stevig is en mooi goudbruin.



bron: Deborah Madison "the greens cookbook"