Pompoensoep met orzo en amaretti

Mijn lekkerste recept met pompoen is de soep met rode linzen (bijna te simpel voor dit blog). Dus was het tijd om een andere pompoensoep te proberen. Dit recept vond ik in het kookboek van Claudia Roden getiteld Med. Alleen het zoeken naar ingrediënten kan een beetje moeilijk zijn. De amarettikoekjes in de supermarkt zijn wel heel klein en de Italiaanse orzo (gerst) is in Nederland opeens een pastasoort geworden. Ook lekker maar nu heb ik toch weer iets voor mijn Italiaanse boodschappenlijst.

Claudia Roden is 87 jaar dus haar recept is met volle melk. Ik maakte een vegan versie van de soep. De Parmezaanse kaas smaakt wel heel goed met de amaretti maar het hoeft natuurlijk niet.

Ingrediënten

• 1 biologische oranje pompoen
• 1 groentebouillonblokje
• 100 gram orzo
• 300-350 ml ongezoete sojamelk
• Zout en zwarte peper

Om te garneren: kaneelpoeder, Parmezaanse kaas en verkruimelde amarettikoekjes.

Bereiding

1. Schil de pompoen, verwijder de pitten en snijd de pompoen in grove stukken. Als je de pompoen een paar minuten kookt in een grote pan met water dan kun je de pompoen gemakkelijk schillen met een dunschiller.
2. Breng in een soeppan de pompoen met 300 ml water en het bouillonblokje aan de kook. Laat de pompoen zachtjes koken tot de pompoen zacht is.
3. Kook intussen de orzo in gezouten water in acht minuten al dente. Giet de orzo af.
4. Pureer de pompoen met een staafmixer en voeg de melk toe. Als de soep te dik is voeg dan nog wat water of melk toe. Breng op smaak met zout en peper.
5. Laat de soep nog heel even zachtjes koken en voeg dan de orzo toe.
6. Serveer de soep met de geraspte Parmezaanse kaas, de amaretti en het kaneelpoeder in aparte schaaltjes.

N.B. Je kunt de soep eerder maken maar de orzo voeg je pas toe tijdens het opwarmen van de soep.

Gado gado (vegan)

 

Ik ben al 43 jaar een vegetariër en ik verwacht niet dat ik nog vegan ga worden. Dat laat ik over aan een volgende generatie 😉 Maar ik let er wel op door bewust kaas en ei te eten. De avond voorafgaande aan de klimaatmars maakte ik een vegan gado gado met aardappelen, gebakken tahoe en biologische groente van de winkel om de hoek. Na de hele zomer groente van de tuin merk ik dat ik gewend ben aan echte smaak van groente (en dus verwend). Na mijn klacht over de uitgebreide verpakking van taugé weet ik nu dat ik die een volgende keer laat ontkiemen uit mungbonen. Er valt gelukkig altijd nog wat te leren.
Voor gado gado zijn er heel veel recepten maar uiteindelijk is het een groentesalade met pindasaus, vaak geserveerd met rijst. Ik gebruikte een recept uit mijn eigen map met verzamelde recepten om uit te proberen.
Maak eerst de pindasaus, snijd de groente, kook (pandan)rijst en zet die in bed (hooikist), en bereid als laatste de groentes en tahoe om daarna gelijk te kunnen serveren. De pindasaus is gemakkelijk op te warmen.

Pindasaus
Snijd een middelgrote ui en 3 teentjes knoflook fijn en bak ze lichtgeel in wat zonnebloemolie.
Voeg 2 theelepels sambal oelek toe.
Roer 4 eetlepels pindakaas met nootjes erdoor, een eetlepel citroensap en wat water.
Blijf roeren en laat de saus pruttelen. Voeg extra water toe als de saus te dik is.
Breng de saus op smaak met zout en suiker. De saus moet een klein beetje zoet zijn.

Wat betreft de groente kun je variëren. Ik kookte een paar aardappelen. Stoofde spitskool in olie met een beetje water, had nog sperziebonen van de tuin in de vriezer, bakte de tahoe met een klein scheutje ketjap en serveerde alles met gemsla.

Lekker met gebakken uitjes en emping.

Kaiserbroodjes

Ik koop nog maar sporadisch kookboeken want ik heb er genoeg. Maar een kookboek over brood bakken voegt echt nog wat toe aan de collectie. Het blog van Levine van Doorne kende ik al maar een boek is toch een goede aanvulling. Uit Brood uit eigen oven probeerde ik op een regenachtige zondag als eerste de kaiserbroodjes. Belangrijk is om de avond tevoren het voordeeg, de pâte fermentée, te maken en alles precies te wegen. Het recept is uitstekend. Alleen de rijstijden waren wat langer want wat is kamertemperatuur? De verwarming was in oktober nog niet aan. Maar de oven is dan ook een prima plek om het deeg rustig te laten rijzen. Het enige lastige vond ik het knopen van de kaiserbroodjes. Op de foto is ook te zien dat er een paar niet helemaal gelukt zijn. Maar een filmpje op YouTube hielp.

Omdat ik net ontdekte dat juist dit recept op het blog staat ga ik daar dus naar verwijzen. Klik hier en probeer het uit want ze zijn erg lekker.

 

Zuurdesem focaccia

Focaccia maken met zuurdesem stond al een tijdje op mijn lijstje van eens een keer uitproberen. Na alle broodjes van rogge en zuurdesem van de korte fietsvakantie in Duitsland was ik wel geïnspireerd. Ik combineerde mijn broodbakervaring met een recept van de website zuurbrood.nl. Eerst het deeg maken, het deeg rekken, stretchen en laten rusten en ongeveer 24 uur in de koelkast. Daarna het deeg uitspreiden op een bakplaat, een tijdje laten staan en gedurende de nacht afgedekt met een theedoek in de koelkast bewaren. ’s Ochtend het brood beleggen met de topping en afbakken. De smaak was geweldig en dat kwam niet alleen door de tomaatjes, ui en rozemarijn uit eigen tuin.
Nu nog op zoek naar een recept voor Streuselkuchen met fruit voor Kaffee mit Kuchen want daarop kun je heel goed fietsen!

Ingrediënten voor het deeg:
100 gram zuurdesem
520 gram 00 meel
420 ml water
20 gram olijfolie
11 gram zout

Voor de topping
1 rode ui
Tomaatjes
Rozemarijn
Zout
Olijfolie

Bereiding deel 1
Meng in een kom het water met de zuurdesem.
Strooi daarna 11 gram zout bij het geheel en mix alles wat door elkaar.
Voeg nu langzaam het meel en de olijfolie toe.
Meng alles door elkaar met een deegschraper, en vorm een kleverige bal van het geheel. Er mag geen droog meel meer in de kom zitten. Het deeg was bij mij vrij vochtig maar dat was geen probleem achteraf.
Dek nu de kom af en laat het deeg 45 minuten rusten.
Voor de strech- en foldmethode vier keer uit en laat tussendoor het deeg 30-45 minuten afgedekt rusten. Op de website van zuurdeeg.nl laten ze de methode zien in een filmpje. Dit is belangrijk om mooie gaten in het brood te krijgen.
Zet het deeg minimaal een nacht en een ochtend in de koelkast.

Bereiding deel 2
Haal het deeg uit de koelkast en laat het in 30-60 minuten een beetje op kamertemperatuur komen.
Vet een bakplaat ruim in met olijfolie en verplaats het deeg uit de kom naar de bakplaat met behulp van de deegschraper.
Gebruik je vingers om het deeg over de gehele bakplaat uit te spreiden.
Laat het deeg een tijdje staan.
Dek het deeg af met een theedoek en laat het een nachtje rusten in de koelkast.

Bereiding deel 3
Haal het deeg uit de koelkast en maak met je vingers kuiltjes in het deeg.
Verwarm de oven voor op 220°C. Het is belangrijk dat de oven goed is voorverwarmd voor je de focaccia erin zet.
Beleg het deeg met de gehalveerde tomaatjes, de uienringen en wat rozemarijn, zout en olijfolie.
Besproei het deeg met wat water, een plantenspuit is hierbij ideaal.
Zet de bakplaat in de voorverwarmde oven voor ongeveer 20-25 minuten. Bakt een kant van de focaccia harder? Draai de bakplaat dan om na 10-15 minuten.
Haal de focaccia uit de oven en besprenkel deze met nog wat goede olijfolie.
Laat de focaccia daarna afkoelen op een rooster.

Quinoa salade

 

Eind juni in Groningen at ik voor het eerst quinoa. Een AH-salade bij de lunch van vrienden. Lekker en een goede tip. Gisteren heb ik deze salade geprobeerd zelf te maken en het was goed gelukt. De hoeveelheden hieronder zijn voor 2 bakjes. Kan als lunch en handig mee te nemen als onderdeel van bijvoorbeeld een maaltijd op een strand.
AH verkoopt het als een smaakvolle salade met quinoa, sojabonen, noten, pompoenpitten en soja-gember-sesamdressing. Pompoenpitten had ik niet in huis en heb ik vervangen door zonnebloempitten. De dressing heb ik gemaakt zonder gember maar achteraf was een beetje gembersiroop best een goed idee geweest. Ik gebruikte het sap van een hele citroen en dat was niet te proeven. Maar wees voorzichtig in hoeveelheden van het citroensap en de sesamolie want het kan snel toch te veel zijn.

Ingrediënten
110 gram quinoa
1 wortel
2-3 eetlepels tuinerwten
100 gram edamame boontjes
25 gram gepelde pistachenoten
15 gram licht geroosterde zonnebloempitten
2 eetlepels licht geroosterde sesamzaadjes
20 gram amandelen

Voor de dressing
1 citroen
Olijfolie
2 theelepels sesamolie
1 theelepel suiker
1 theelepel ketjap
2 theelepels paprikapasta
(2 theelepels gembersiroop)

Kook de quinoa gaar zoals beschreven op de verpakking. Er is een vaste verhouding tussen quinoa en heet water. Aan de kook brengen en daarna ongeveer 12 minuten op laag vuur laten garen. Daarna goed omscheppen met een vork en laten afkoelen.
Kook de tuinerwten en edamame boontjes ook gaar en laat ze uitlekken.
Rasp de wortel en meng alle groente met de quinoa en de noten en zaden.
Maak de dressing en meng goed met de salade. Laat de smaken een tijdje intrekken.

Linzen met oesterzwammen

 

Ik maakte dit eenvoudige gerechtje met vooral snijwerk op een doordeweekse dag en vond het een beetje tegenvallen. Het restje at ik de volgende dag met een snee zuurdesembrood en toen had het geheel veel meer smaak. Dat had ik kunnen weten! Een volgende keer maak ik het een dag tevoren zodat de smaken veel beter tot hun recht komen. Deze linzenschotel uit de volkskeuken van de Volkskrant is voor 2 personen maar dan moet je wel een kleine eter zijn of er iets anders bij serveren. Maar met de linzen en de groentes valt te variëren in hoeveelheden.

Ingrediënten
100 gram donkergroen Franse linzen (Puy of Dupuis)
1 laurierblad
1 theelepel gedroogde tijm
200 gram oesterzwammen
2 rode uien
3 tenen knoflook
100 gram wortel
2 stengels bleekselderij
Wit van een prei
Crème fraiche, plantaardige room of dikke yoghurt voor het serveren.

Bereiding
Was de linzen en kook ze in 300 ml water met een laurierblad en de tijm gaar.
Scheur de oesterzwammen in gelijke stukken en bak ze op hoog vuur in olijfolie bruin. Houd ze apart.
Bak de gesnipperde uien in olijfolie totdat ze wat gaan kleuren.
Snijd de knoflook fijn en roer die door de uien.
Snijd de wortel en bleekselderij in kleine blokjes  en voeg dit toe aan de uien.
Snijd een beetje prei in hele dunne reepjes en bewaar die voor de garnering. Snijd de rest in reepjes en voeg toe aan de overige groente.
Voeg een kopje water toe aan de groente evenals zout en ruim peper.
Laat de groente zachtjes pruttelen totdat de wortel gaar is.
Giet de linzen af en voeg ze samen met de oesterzwammen toe aan de groente.
Ik serveerde deze linzenschotel met Griekse yoghurt maar het recept vermeldt crème fraiche of plantaardige room omdat toevallig de Nationale week zonder vlees en zuivel begon.
Serveer met robuust bruin brood zegt het recept en de reepjes witte prei.

Vegan spaghetti met miso, crispy chili olie en iets groens

 

Superlekker, supergemakkelijk en superhip want vol met 2023 eethypes zoals miso en chili crisp oil en niet te vergeten vegan (en als je wil een enkele 2020 hype: de boerenkool) dus ideaal voor mensen die graag iets nieuws koken, graag een blog bijhouden, graag verse groente op de moestuin kweken maar die ook graag werken, graag creatief zijn en graag een glas drinken met leuke mensen dus eigenlijk voor iedereen die net als ik altijd tijd te kort komen.  Koop vooral een grote pot met chili crisp oil. Ook dat kun je zelf maken maar zo'n pot is al zo lekker. Zelf neem ik de lao gan ma. Ook heerlijk bij de vegan risotto (recept volgt ooit) en de noedels. Je kunt echt niet zonder. 

voor 3 personen:

* 75 gram boter
* 2 eetlepels crispy chili oil
* 2 theelepels lichte sojasaus

* 2 à 3 eetlepels shiro miso

* 300-400 gram spaghetti

* 200 gram spinazie of boerenkool in grove reepjes of dungesneden savooiekool

* geroosterde sesamzaadjes

* een blad nori 

Zet water voor de pasta op en kook de pasta.   Rooster de sesamzaadjes,  Piep het blad nori op in een pan en scheur in stukjes.   Boter met chili crisp en sojasaus smelten in  de pan op matig vuur. Als de boter gaat bruisen, doe je het vuur op laag en voeg je de miso toe. Roer goed.   Voeg de groente toe en bak mee tot het net geslonken is. Giet de spaghetti af en bewaar een beetje kookwater. Doe de spaghetti bij de pan met het botermengsel, meng en voeg zoveel kookwater als nodig toe om het  wat  minder plakkerig, losser te maken.  serveer in kommen of borden en bestrooi met sesamzaadjes en stukjes nori. 

Italiaanse zuurkool

Deze combinatie bedenk je niet bij elkaar, maar het is ontzettend lekker. Een echte winterse stoofschotel met bonen, aardappel, spek en zuurkool. Het gerecht komt uit de regio van Trieste, helemaal in het noorden, vlak bij de grens met Oostenrijk en Slovenië. In plaats van pancetta spek gebruikte ik vegan spekblokjes.

Ingrediënten
250 gram gedroogde borlottibonen, 1 nacht in water geweekt
2 laurierbladeren
4 tenen knoflook in dunne plakjes
30 ml olijfolie
200 gram vegan spekblokjes
450 gram zuurkool
1 theelepel karwijzaad
3 middelgrote aardappelen, geschild en in stukken

Bereiding
Giet de bonen af, spoel af en doe ze in een (snelkook)pan met de laurier, 2 tenen knoflook en 1,3 liter water. Kook de bonen totdat ze gaar zijn.
Verwarm de olijfolie in een ruime pan met een dikke bodem. Bak hierin zachtjes de knoflook en het spek.
Voeg na enkele minuten de zuurkool en het karwijzaad toe en fruit even mee.
Doe de aardappelen erbij.
Giet er warm water bij zodat het bijna onderstaat, alvast een beetje zout voor de aardappelen en doe een deksel op de pan. Laat de zuurkool 30 minuten stoven totdat de aardappelen gaar zijn.
Pureer een derde van de gekookte bonen met wat kookvocht.
Voeg de bonenpuree en de rest van de bonen toe aan de stoofschotel.
Voeg zout en peper naar smaak toe en laat het geheel nog 10 minuten stoven totdat ook de bonen warm zijn.
Je kunt de stoofschotel volgens het recept en indien gewenst serveren met crostini of boerenbrood.

Bron: De bijbel van de Italiaanse keuken

Mexicaanse maissoep met kaas

De Amsterdammers gingen samen eten. Mexicaans was de eerste keuze dus kon ik op zoek naar recepten van vroeger. Zoals de burrito in een vegetarisch kookboek uit een tijd dat er nog nauwelijks vegetarische kookboeken waren. Of deze romige maissoep, een recept voor 4 personen waar 6 mensen van kunnen eten en waarbij de hoeveelheid room al flink is verminderd ten opzichte van het originele recept.
In dit recept wordt de mais niet gepureerd. Het is wel een recept wat in de categorie slow cooking kan worden opgenomen, lekker langzaam laten sudderen.

Ingrediënten
2 eetlepels boter
2 uien
½ rode paprika
2 teentjes knoflook
1 theelepel komijn
¾ theelepel gemalen koriander
2 eetlepels bloem
1 jalapenopeper
2-3 middelgrote aardappelen
700 ml groentebouillon
1 blik maiskorrels
2 tomaten
200 ml melk
250 ml (koffie)room
100 gram geraspte belegen kaas
3 eetlepels gehakte verse koriander
Zout, peper en cayennepeper naar smaak

Bereiding

1. Snijd de uien en de paprika in stukjes.
2. Verhit de boter in een pan met dikke bodem op halfhoog vuur.
3. Fruit de uien en paprika tot ze zacht zijn maar niet kleuren.
4. Voeg de fijngehakte knoflook, komijn, koriander en bloem toe en laat die een paar minuten al roerend bakken.
5. Voeg de gesneden jalapenopeper toe.
6. Voeg al roerend de bouillon toe zodat er geen klontjes ontstaan.
7. Voeg de in blokjes gesneden aardappel toe.
8. Breng de soep aan de kook, draai het vuur laag en laat de soep zachtjes circa 10 minuten doorkoken.
9. Voeg de mais toe en de ontvelde en in stukjes gesneden tomaten.
10. Laat de soep nog 15-30 minuten sudderen totdat de mais lekker zacht is.
11. Verwarm de melk en de room in een aparte pan tot het bijna kookt.
12. Voeg dan al kloppend de kaas toe.
13. Klop het kaasmengsel beetje bij beetje toe aan de soep.
14. Voeg koriander toe en naar smaak zout, peper en cayennepeper.
15. Serveer de soep warm, eventueel met tortillachips.