De lockdown heeft ook voordelen. Vier maanden geleden, vlak voor de tweede lockdown leende ik twee boeken van de bibliotheek en heb ze nog steeds niet hoeven terugbrengen. Gelukkig maar want het was me nooit gelukt in de standaard drie weken leentijd en een keer verlengen.
Het wereldberoemde "Im Westen nicht Neues" van Erich Maria Remarque in de originele taal. Omdat ik sinds de middelbare school geen Duitstalige boeken had gelezen, moest ik me eerst een beetje door de onbekende Duitse woorden heen worstelen, dacht eerst dat ik het moest opgeven maar bleek het toch steeds beter te snappen en het gaf toch een ander gevoel. Dit boek was me 30 jaar geleden al aangeraden door Arthur van Annet, zo heette hij niet maar zo onthield ik het wel. Hij woonde in een klein huisje aan de Groningse dijk en las boeken, veel literaire hoogstandjes waaronder deze. het beste boek over de hel van de eerste wereldoorlog, over toeval, waanzin en kannonnenvoer. Het enige dat de soldaten wel hadden, was kameraadschap.. De lockdown zou een paradijs zijn geweest. Al ontberen wij wel wat kameraadschap en andere sociale dingen. Het andere boek dat ik geleend had maar in de afgelopen maanden nog niet geprobeerd terwijl je zou denken dat ik daar ook de tijd voor heb gehad tijdens zo'n lockdown , is "Indo rock" van Vanja vander Leeden.
De indonesische keuken, maar dan wat hipper dan Bep Vuyk's authentieke recepten uit 1973. Mooie foto's van Indonesië en vooral leuk: veel groenterecepten. Vegan zelfs, zonder dat je het merkt. Oh dat zeiden ze irriant genoeg ook over vegetarisch eten: je mist het vlees niet eens. Ik maakte geroosterde spitskool met petjelsaus, dat is een soort pindasaus. De schrijfster gebruikt cashewnoten, maar die hadden we niet. Tip: snijd de spitskool niet te klein omdat het dan uit elkaar valt. En omdat dochter één voor de avondklok terug in Delft op haar studentenkamer moet zijn, eten we ouderwets Hollands klokslag zes uur. Het ging weer eens schoon op, dat is mijn hartenlapjes wel toevertrouwd.
Geroosterde spitskool
* grote spitskool
* 5 eetl. zonnebloemolie
* zout
Verwarm de over voor op 210 graden. Snijd de kool in zes tot 8 punten. Laat de stronk er aan zitten anders vallen ze zeker uit elkaar. Leg op een bakblik, bestrooi beide kanten met zout en bestrijk met de olie. Rooster 30-40 minuten tot het goudbruin is. Serveer op een mooie schaal en giet wat petjelsaus er over heen. Serveer met rijst.
Petjelsaus
* 150 gram ongezouten pinda's
* 150 ml water
* 1 kleine teen knofloog
* 1-2 rode pepers
* 4 theelepels ketjap manis
* 1 theelepel bruine suiker
* 2 theelepels tamarindepasta
* 1 vingerkootje kentjoerwortel of cm gewone gemberwortel
* 1 kaffirlimoen of kwartje gewone limoen
Rooster de pinda's in een pan met beetje zonnebloemolie. Doe ze met de andere ingrediënten behalve de limoen in een blender. Rasp de schil van de limoen boven de blender en knijp het sap er boven uit.
Blender tot een egaal gladde saus, die dunner moet zijn dan gewone pindasaus. Voeg zo nodig nog wat water toe. Proef of er nog zoet, zuur of zout bij moet.
Sambal matah
* rode sjalotten 50 gram
* twee onderkanten van serehstengel fijngehakt of twee theelepels serehpasta
* 4 limoenblaadjes, stevig opgerolde en fijn gesneden
* 10 gram gemberwortel
* 1 groene peper
* 1 rode peper
* ( 1 kaffirlimoentje) of 1/4 limoen rasp en sap
* snuf zout
* 1 eetlepel zonnebloemolie
Je kunt alles superfijn snijden en dan mengen. Ik deed gemakkelijk, sneed het grof en deed het in een klein keukenmachientje en maalde pulserend tot het fijn genoeg was.
Recepten komen dus uit bovenstaande kookboek en ik heb de naam aangepast want de schrijfster schrijft pecel en kencur en ik ouderwets met die tj en het recept heel klein beetje aangepast omdat ik iets niet in huis had of gemakkelijk deed. De petjelsaus en sambal was ruim voor vier personen.
