Vakantie in de Oostenrijkse bergen van het Ötztal. Prachtig
wandelen in een geweldig berggebied. Alleen het weer kon beter. Een week is
tekort om alles te ontdekken maar wat ik heb gezien van de Oostenrijkse keuken
was toch te vaak met vlees. De bekende Kaiserschmarren
ga ik hier thuis nog eens uitproberen. Groente speelt geen grote rol op een
menukaart of in een winkel. Ja, wel lekkere Sauerkraut geproefd. Op zoek naar
zon, warmte en pizza ging de terugweg in de stromende regen via de Timmelsjochpas richting
Bolzano. Nog geen honderd kilometer verderop werden we in de Eurospar
Supermercati verrast door een ongelofelijk goed gesorteerde groenteafdeling. Vanzelfsprekend
ging het een en ander mee naar huis. Naast de favoriete Barilla pasta en het
pastameel ook een ronde aubergine,
kleine courgette, radicchio en roodlof. Deze laatste twee lijken qua kleur op
elkaar maar zijn zeker niet hetzelfde. Roodlof lijkt op witlof en heeft een
bittere smaak die wij hier in Nederland helaas al niet meer kennen van witlof
of andijvie. Ik verwerkte de roodlof als pastasaus. Simpeler kan het niet. En
volgend jaar moeten we het zelf maar telen op een volkstuin.
Kook de pasta in ruim gezout water.
Snijd de roodlof in grove stukken.
Roerbak de roodlof 1 minuut in wat olijfolie en voeg zout en
peper toe.
Roer wat panna (of kookroom) erdoor en wat kookvocht van de
pasta.
Meng de gare pasta door de saus en serveer met Parmezaanse
kaas.
De roodlof, ja die treviso, is gezaaid. Nu maar afwachten wat er boven komt
BeantwoordenVerwijderen