eten in Parijs

 Parijs met de meiden. Van te voren dromen over de dingen waar David Lebowitz op zijn blog over schrijft. Kough anuin, vers bereide tortillas, brood van Poulaine en de juiste restaurantjes. Niet haalbaar natuurlijk want om het is nog steeds een hele grote stad. Ons verblijf in het appartement van een mevrouw die zelf even ergens anders ging logeren, past goed bij een mondiale trend met app en site www.airbnb.com Helaas waren we vergeten dat Parijzenaren veel roken en dat deed deze mevrouw ook in haar appartement. Sterke herinneringen aan hoe ik vroeger rook als ik de kroeg uitkwam voordat  de meest geweldige wet van het decennium om roken te verbieden in uitgaansgelegenheden van kracht werd.  Het uitzicht was heel erg Parijs, beetje Egon Schiele achtig schilderij.

 Een andere geweldige uitvinding in Parijs is de velib http://en.velib.paris.fr/. Voor 1,70 euro per dag en klein beetje stress bij de aanschaf, want er moeten heel wat knopjes ingedrukt worden en op precies het juiste moment je creditcard, kun je de hele dag op elke andere hoek een fiets pakken.

 

Langs het louvre over de Seine langs de notre dame naar Quartier Latin, over de grand boulevards naar Galerie La Fayette en hobbelend over de Champs d'Elysee om de Arc de Triomph te zien. Zo ging familie gans  achter elkaar aan door Parijs. En af en toe was dat heel spannend in de Parijse spits bijvoorbeeld als bestelbusjes zomaar beginnen te rijden, de gendarmerie het verkeer terugfluit en je niet weet of het voor jou bedoelt is en ondertussen blijkt dat je zadel naar beneden zakt.  

 

Veel gezien, vooral heel veel rijen. Dus niet op de Eifeltoren, niet onder de grond in de Catacombes, geen Mona Lisa gezien. Het centre Pompidou was niet zo polulair dus dat was voor ons. En de meiden vonden al die hedendaagse kunst best leuk.

En natuurlijk werd er gegeten. Van baguette en dan wel de traditionelle, natuurlijk croissants au beurre, stinkkaasjes tot de escargots omdat die het lievelingseten van het beste vriendinnetje zijn. Die escargots werden geserveerd in de brasserie in onze straat.De rij daar vond ik ineens wel een reden om naar binnen te gaan, want als fransen in de rij staan voor eten dan zal het wel lekker zijn.  Chartier bleek ook gewoon in de boekjes te staan, maar voelde toch als onze eigen ontdekking.

13jarigen  hoeven geen Eiffeltorenoorbellen of tas met 20 keer Parijs erop als souvenir. Zij kiest ervoor om te genieten van macarons van de Patissier. Delicieux. Ze gaat ze nog een keer zelf maken en daar ga ik haar aan houden.

 

En wat was nu het allerlekkerst. Onze maleisië trip heeft sporen achtergelaten. Want  het allerlekkerste, dat waren zelfs in Parijs de versgemaakte noedels van Les pates vivantes, ook in onze straat. Die keten moet naar Amsterdam komen, lijkt ons een instant succes, want die noedels zijn heel erg lekker en nogal ingewikkeld om zelf te maken. Op de zeedijk, al is de haarlemmerdijk ook een optie.

 

Au final was daar de Carrefour. We hadden niet bepaald de kleinste uitgezocht. Een paar voetbalveldengrote hypermarché waar we zelfs tot mijn schrik twee uur bezig waren om allerlei lekkers uit te zoeken voor thuis. De reclameman verdient een lintje.