In mijn koelkast lagen nog mini rodekooltjes die op de moestuin niet uitgegroeid waren. Ook groeit er nog rucola. Een frisse wintersalade bedacht.
Salade met rode kool, rucola en granny smith
ingrediënten:
* halve kleine rode kool
* bakje rucola
* 1 groene appel
* olijfolie of walnootolie
* ciderazijn
* mosterd
* paar walnoten
Snijd de halve rode kool met een scherp mes in dunne slierten. Het gemakkelijkste gaat dat als je dit op het grote snijvlak van de kool doet, dan worden de sliertjes het dunst en lekkerst. Meng de rode kool met de gewassen rucola. Snijd de appel in vieren en verwijder het klokhuis. Snijd de appel met schil in kleine blokjes. Maak een dressing waarbij je eerste een likje mosterd in een schaaltje doet en dan ongeveer 1 eetl. azijn en ongeveer 6 eetl. olie. Half olijf, half walnootolie is ook lekker. Schep de helft van de dressing door de sla en proef of er nog iets bij kan. Kraak de walnoten en breek ze in kleine stukjes en strooi ze over de salade
Deze kalkoen leeft nog. Gisteren zijn 45 miljoen andere opgegeten met Thanksgiving, een noord-amerikaanse feestdag. Het is een dankdag voor de oogst en nu vooral een reden om met familie en vrienden heel veel te eten van allerlei traditionele gerechten overgeleverd van de sage van de pelgrimfathers. Heel Amerika kookt deze dag pecan pie, pumpkin pie,sweet potato pie, stuffing, cranberry saus en tja ook die hele grote kalkoen. In het boek "Dieren Eten" van Jonathan Safroen kun je lezen hoe ze die kalkoenen zo snel mogelijk vetmesten. Niet heel prettig, dus worden ook in Amerika steeds meer organische kalkoenen gekocht en zijn er ook recepten te vinden voor een Vegetarian Thanksgiving, al is voor veel amerikanen Thanksgiving zonder kalkoen net zoiets als Sinterklaas zonder pepernoten of Kerstmis zonder boom.
Vorig jaar mochten we helpen de leftovers van Thanksgiving weg te werken bij een amerikaanse moeder van school. Hoewel die leftovers volgens haar veel lekkerder zijn, zijn we dit jaar geüpgraded naar het Thanksgivingdiner. Ik laat nog weten hoe het smaakte.
Gisteren mijn eigen pumpkin pie gemaakt, niet zoet maar hartig en die was wel heel erg lekker geworden. Je hoeft de pompoen niet te schillen, dus dat is prettig. Ik maakte zelf het galettedeeg, maar vast ook lekker met piedeeg of bladerdeeg
Galletedeeg: 300 gr bloem, 165 gram koude boter, 1/2 theel. zout, theel suiker, paar eetl. ijskoud water
Doe de bloem, zout en suiker in een kom. Snijd de boter in kleine stukjes en roer door de bloem. Meng met je vingertoppen de boter verder door de bloem tot het een soort kruimeltjes zijn geworden. Giet nu 2 eetl. ijskoud water erbij en kijk of het deeg een bal wordt. als het te droog is, doe je er nog een beetje water bij. Leg de bal in plastic een kwartiertje in de koelkast.
Zet de oven aan op 200 graden. Was de pompoen goed. Snijd de pompoen met een groot mes in schijven. Leg deze met schil en al op een bakplaat. Maak de knoflookteentjes schoon en snijd ze in de lengte in tweeën of drieën. Giet een beetje olijfolie over de schijven en hussel het door. Zorg dat de knoflook onder een pompoenschijf komt zodat het niet verbrandt in de oven. Zet de bakplaat boven in de oven en laat de pompoen in ongeveer 20 minuten gaar worden. Af en toe even kijken of er geen randjes verbranden en halverwege de pompoenschijven even draaien. Ondertussen de ui snipperen en fruiten in olijfolie. Voeg hier de fijngesneden salie aan toe en fruit deze mee. Als de pompoen klaar is, kun je de schijven met schil en al in stukjes snijden. Rol het deeg uit. Ik deed het op een stuk bakpapier dat ik in één keer op de bakplaat kon leggen. Roer de pompoen, ui en stukjes geitekaas door elkaar en leg op het midden van de deeglap. Met behulp van het papier kun je de randen van de galette over de pompoen heen leggen. Je kunt nog een paar pompoenpitjes over de galette heen strooien.
Zet de galette in de oven op 200 graden en bak ongeveer een half uur tot hij goudbruin en gaar is.
Lekker met een salade en aardappelen uit de oven.
Afgelopen weekend heb ik weer eens kookles gegeven. Twee jaar geleden begonnen met pompoensoep en een basis tomatensaus maar de dames wilden deze keer Indiaas koken. Niet mijn grootste specialiteit en daarom eens oude succesrecepten tevoorschijn gehaald zoals raita (yoghurt met groente), dhal (linzensoep), lassi (yoghurtdrank met banaan, naan en Bandha gobi (witte kool met erwten)aangevuld met de heerlijke aubergines uit Calcutta. Deze recepten zijn gemakkelijk zelfstandig uit te voeren en de diverse geuren kwamen ons tegemoet. Voor mij was het aanleiding om een oud recept, samosa's met een muntsausje, weer eens uit te proberen. Echt een oud recept want de deze samosa's waren in mijn herinneringen gekoppeld aan mijn eerste kamerwoning in de Cillierstraat te Amsterdam, heel lang geleden dus.
Samosa’s (gekruide aardappels in een deegjasje)
Ingrediënten
Voor het deeg:
• 2 koppen bloem
• 1 theelepel zout
• 3 eetlepels olie
• ½ kop heet water
Voor de vulling:
• 3 eetlepels olie
• 1 theelepel komijnzaad
• 4 koppen aardappel in blokjes
• 1 groene chilipeper, fijngesneden
• 1 theelepel kurkuma
• ½ theelepel zout
• 1 kop doperwten
• 1 theelepel gemalen komijn
Voor de saus:
• 15 muntblaadjes
• 1 theelepel honing
• ½ kop yoghurt
Bereiding
1. Meng de bloem met het zout en de olie. Voeg genoeg water toe om een stevig deeg te maken.
2. Kneed het deeg totdat het glad is en laat het een tijdje rusten in de koelkast.
3. Verwarm de olie in een pan en voeg de komijnzaadjes toe. Laat ze enkele minuten spetteren.
4. Voeg de aardappelen en groene chilipeper toe en bak dit enkele minuten.
5. Voeg de kurkuma toe en zout naar smaak.
6. Voeg de doperwten en de gemalen komijn toe.
7. Doe een deksel op de pan en laat het aardappelmengsel zachtjes gaar sudderen.
8. Dan afkoelen.
9. Rol het deeg uit. Snijd met behulp van een schotel cirkels uit het deeg. Snijd de cirkel doormidden. Vorm van een halve cirkel een kegel door het deeg met water vast te plakken. Vul de kegel met wat aardappelmengsel, maak het deeg aan de bovenkant een beetje nat en vouw de kegel goed dicht.
10. Frituur de samosa’s in hete olie en laat ze op keukenpapier uitlekken.
11. Meng de yoghurt, munt en honing in een keukenmachine tot een sausje.
Echte pepernoten hebben de zwarte pieten niet meer. Alleen nog kruidnootjes, maar ik denk dat de meeste mensen die ondertussen lekkerder vinden. Er zijn mensen die beweren dat koeknoten de enige echte pepernoten zijn, ze hebben zelfs een website omdat te promoten www.needatzijnkruidnoten.nl, maar als je uit Friesland komt weet je wel beter. In pepernoten hoort een beetje anijs te zitten. Alleen de Hema verkoopt ze. Het jaar dat we ze niet konden vinden, waren we in rep en roer want op een kruidnootjes dat niets anders is dan hele klein speculaasjes, kun je geen gedichten maken (toch Bou?). Samen met de kinderen maakte ik ze iets te groot. Lekker maar de volgende keer kan er meer peper in die noten.
Pipernuten (Friese Pepernoten)
Benodigdheden voor een bakplaat vol:
125 gr zelfrijzend bakmeel of bloem met halve theel bakpoeder
50 gr bruine basterdsuiker
30 gr boter
½ eetlepel speculaaskruiden
½ theelepel gemalen (ster)anijs (in de vijzel lukt ook)
beetje zwarte peper
een snufje zout
1 theelepel honing
1 eetl stroop
2 eetlepels melk
Doe alle ingrediënten door elkaar in een grote kom en kneed er een mooi deeg van. Laat dit een paar uur afgedekt rusten. Draai kleine knikkertjes en druk die op een ingevette bakplaat . Let op dat het deeg wat inzakt en groter wordt. Houd dus ruimte tussen de pepernoten. Verwarm de oven op 175˚ C en bak de pepernoten in een kwartiertje gaar. Laat ze afkoelen en wat harder worden.
Een weekend in Madrid met de reclameman. Leuke stad, indrukwekkende gebouwen, heel veel restaurants en bars en ook heel veel mensen. 's Nachts om 1 uur is het net zo druk als op een zaterdagmiddag in de Kalverstraat maar dan niet in één straat maar het hele centrum.
Iedereen gaat bars in en na een drankje en een hapje weer uit op zoek naar een volgende bar om hetzelfde nog eens te doen. Dus wij ook alhoewel de reclameman af en toe tegen de ongeschreven regels in een tweede biertje bestelde in dezelfde bar. De wijn was overal heerlijk. Volle rode wijn, maar nooit teveel hout en frisse witte wijn uit Galicië van de albarinodruif. Veel lekker eten, 's middags het menu van de dag en 's avonds tapas. Helaas geen walhalla voor een vegetariër. Do like the romans do, was mijn motto al viel dat soms niet mee.
In restaurant Economico in de arbeiderswijk Lavapies aten we Arroz Cubano, dit was rijst met tomatensaus en een een gebakken ei erop. Simpel maar lekker door de goed gekookte rijst met ronde korrel en het bijna gepocheerde ei. Ook lekker waren de croquetas met cabrales. Een soort blauwekaasbitterballen. De pimientos del padron bestelden we omdat de meiden die zo lekker vonden in de zomervakantie en wij altijd aan hun denken zelfs al zijn we met zijn tweeën.
Spaanse bonensoep geproefd, maar de vette smaak van de vleesbouillon vond ik niet zo lekker. Thuis een vegetarisch versie bedacht met snijbiet en natuurlijk pimenton. Paste goed bij de meegebrachte pimientos del padron en de cabrales op vers brood.Alles om de meiden ook te laten meeproeven van een weekend Madrid. Je kunt de soep ook maken met spinazie of boerenkool, maar als je boerenkool kiest iets minder nemen.
Spaanse wittebonensoep met snijbiet en pimenton
ingrediënten:
* 2 cups gedroogde witte bonen (een nacht geweekt in water)
* 1 ui
* 1 steel bleekselderij
* theel. pimenton dulce of milde paprikapoeder
* 2 tenen knoflook
* 1 klein blikje tomatenpuree of 1 rijpe tomaat
* 300 gram snijbiet
* zout en peper
* olijfolie
Was de snijbiet. Snipper de ui en fruit deze zachtjes in de olijfolie in de snelkookpan. Voeg de fijngesneden bleekselderij toe. Laat eventjes fruiten. voeg de fijngesneden knoflook toe en roer een paar keer om. Voeg de pimenton toe en roer opnieuw. voeg de tomatenpuree toe en roer een paar keer om.
Snijd de stelen van de snijbiet in stukjes van 1 centimeter en voeg toe aan het mengsel. Snijd de bladeren van de snijbiet in stukjes van 2 centimeter en voeg toe. Laat de snijbiet slinken. Roer dan de afgegoten bonen door het mengsel. Nu water toevoegen tot de bonen net onderstaan. Breng aan de kook. In de snelkookpan ongeveer 20 minuten op hoog vermogen koken. In een gewone pan duurt het ongeveer anderhalf uur, dan even proever of de bonen gaar zijn. Nu pas op smaak brengen met zout en peper. Als je dit eerder doet, duurt het langer voor de bonen gaar zijn. Als de soep erg dik is, kun je deze verdunnen met een beetje water. Wel proeven of soep nog op smaak is.
Serveren met een scheutje goede olijfolie en je kunt er nog een beetje pimenton over strooien.
Lekker met vers brood.
Mocht iemand denken dat Jemen inderdaad een verschrikkelijk land is, vol radicale, terroristische moslims, zal bij deze foto verbaasd zijn. Prachtige beschilderde huizen in de hoofdstad Sana'a. Ook de natuur is heel mooi met met ruige bergen, wadi's en woestijn. De huizen worden boven op rotsen gebouwd, de mensen zien er bijzonder uit met vrouwen in prachtige doeken en mannen met tulbanden en kromzwaarden. Zonder Al Quaida zou het een populaire toeristische bestemming kunnen zijn. Ik ben er tweemaal geweest en zou dolgraag nog een keer langsgaan. De meeste mensen zijn vriendelijk en bijzonder gastvrij. Eten bij mensen thuis is een bijzondere ervaring. Iedereen zit in een kringetje en eet gezamelijk van gerechten. Vegetariërs kennen ze niet. Dus om de gastheer niet in verlegenheid te brengen, probeerde ik zelf kleine stukjes vlees uit de saus te vissen. Bleek het een soort ijsberg te zijn met boven de saus een klein stukje mager vlees en daaronder een groot brok, lillend vet. Zelden me zo ongemakkelijk gevoeld. In restaurants wordt veel kip met rijst geserveerd. In dit onderontwikkeld land bleek de cursus: hoe maak ik een legbatterij" een zeer succesvol ontwikkelingsproject te zijn, dus ook hier geen biolgisch verantwoorde kippetjes die hun hele leven lekker buiten hun kostje bijeen gescharreld hadden zoals ik me dat romantisch had voorgesteld. De kip met rijst was wel goed weg te werken met een lekker pittig sausje. Het schijnt Zhug te heten, maar als het anders is dan hoor ik het wel,toch Bouwe-jan. Ik ben ook benieuwd of dit soort dingen net als pesto in Nederland kantenklaar in Jemen te koop is bij de plaatselijke AH.
Zhug of Jeminitische pepersaus
Ingrediënten:
10 groene chilies
1 bol knoflook gepeld
1 bos koriander
1 theel. rodepepervlokken of naar smaak
1/2 theel. komijnpoeder of hawaji
zout naar smaak
olijfolie
Maak alle ingrediënten fijn in een keukenmachine of blender. Voeg olijfolie toe tot je een saus krijgt. Bewaren in de koelkast.
Lekker bij salades, falafel, stoofschotels en alle andere dingen die wat pit kunnen gebruiken.
Jemen is het land dat iedereen ondertussen kent van terroristen die vliegtuigen proberen op te blazen, bompakketjes die met de post richting Europa worden gestuurd en het gezellige Al Quaida zit daar ook overal. In dat land woont mijn broer. Als er weer eens een bomaanslag op een ambassadeur is mislukt, krijg ik vooral grappen te horen over de terrorist die missprong omdat twee oude mensen overstaken. Enthousiast meldde hij vorige week dat hij nog een jaartje langer mag blijven van Buitenlandse Zaken. Ieder weldenkend mens zou zeggen in zo'n land "Maak dat je wegkomt", maar hij blijft want hij heeft het er zo naar zijn zin. Ik hoop maar dat ze op de markt blijven vinden dat die boomlange Nederlander op de fiets goed volk is. Hij bestelt zijn groenten in het Arabisch, dat helpt.
Voor mij haalde hij foul, dit zijn een soort kleine tuinbonen. Foul medammes wordt op het hele Arabische schiereiland gegeten en ook heel veel in Egypte, waar het vooral een snack is. In Jemen is het ontbijt met baijt, een soort roerei en heel lekker brood, een soort grote pitabroden. Zie het filmpje.
De komende tijd vind ik een reisje naar Jemen met 3 kinderen een ietsiepietsie te gevaarlijk, daarom de smaak van Jemen maar even thuisgebracht.
Ik maakte foul, het bonenprutje, een auberginetomaatsalade en zelfgebakken pitabroodjes. Die salade komt een ander keer. Hier het recept voor de foul medammes.
Blikjes foul of gedroogde tuinbonen zijn te koop bij Mabrouk op de Botermarkt in Haarlem of een andere allochtone supermarkt. De gedroogde bonen week je eerst een nacht in water. Daarna kook je ze in 2 uur gaar of een half uur in de snelkookpan. Ondertussen maakte ik het specerijenmengsel.
Afgezien van het geelwortelpoeder rooster je de andere ingrediënten in een koekepan. zorg dat ze niet verbranden. Daarna met het geelwortelpoeder in een een vijzel fijnmaken.
Snipper de ui fijn en fruit deze in olijfolie, voeg de fijngesneden knoflook toe en bak even mee. Voer de specerijen toe en en roer een paar keer om. Voeg dan de fijngesneden tomaten, tomatenpuree en paprika toe. Laat even slinken en voeg dan de bonen met een beetje vocht toe. Laat nog een half uurtje pruttelen zodat de smaken zich goed vermengen. Voeg gesnipperde peterselie en als je hebt nog was fijngesneden bosui toe.
Lekker met pitabroodjes.
Niemand liep een marathon, niet eens een halve, maar mijn broer had wel de koekoekspaal gereserveerd tijdens de Berenloop op Terschelling en wij mochten weer mee. Terschelling is prachtig in de herfst. Bomen met gele bladeren, rietstengels, mooie wolkenluchten en in de duinen hoor je alleen de zee razen. We wandelden met een duidelijk doel voor ogen: cranberries. Bij elke splitsing en elk heuveltje vroegen we ons af of dit de plek was. We graaiden onder struiken en waren heel even bezorgd dat 2010 een slecht cranberryjaar zou zijn. Nog even verder en daar waren ze. Mijn verzamelaarshart maakte een sprongetje. En ik was niet de enige die enthousiast was. Bodil stond met de voeten in het water en riep keer op keer: "Kijk eens, kijk eens, dit is de allergrootste cranberry die ik ooit gezien heb"
Dagmar droomde hardop van muffins met cranberries en aan welke juffen ze die wilde geven. Wij moedigen de kinderen aan om nog meer te plukken. Hannah lachte haar beppe uit omdat die geen cranberry kon vinden. Soms lijkt er niets te zijn, maar als je de struik een stukje optilt hangt deze vol met rode bessen. Efficient plukte ik meerdere bessen tegelijk met met één hand. Vooral niet te lang bij eenzelfde struik blijven zitten, want het kost veel meer tijd om de laatste bessen te plukken dan de eerste en de volgende struik hangt ook vol. Het moeilijkste is om te stoppen. Het plukken van cranberries appelleert sterk aan een diep menselijke drang om voedsel te verzamelen om te overleven in de komende winter (of het heeft te maken met mijn obsessief-compulsieve natuur dat kan ook). Met de rationele overweging dat de Dekamarkt ook cranberries verkoopt, kon ik mij uiteindelijk wegtrekken bij de cranberries.
Het resultaat: meer dan 5 kilo cranberries.
Vandaag 2 kilo cranberries ontdaan van blaadjes, takjes en zachte exemplaren dus Dagmar en de juffen die zij wil trakteren op cranberrymuffins moeten nog maar even wachten, de reclameman mag nog even dromen over de cranberrietaart en Hannah mag nog even verlangen naar cranberrykruimeltoetje. Vandaag iets eenvoudigs. cranberriessaus
nodig voor 5 personen: 1 cup cranberries * 1 cup water * 1/2 cup suiker
Doe de gewassen cranberries, water en suiker in een steelpan en laat aan de kook komen. Roer even door zodat de suiker oplost in het water. Als de bessen geplopt zijn, dan is de saus klaar. Proef en voeg zonodig suiker toe.
Lekker bij Griekse yoghurt, griesmeelpudding vanillevla etc.
Taleggio is een Italiaanse kaas uit Lombardije. Het is een milde, romige kaas met een oranjeroze korst. Een tijdje geleden gekocht bij de Sligro (de groothandel waar ze heel veel soorten kaas voor een normale prijs hebben) en heel lekker in de pasta met aardappel en kool. Maar nu was de tijd om eens iets anders te proberen. Taleggio is o.a. heerlijk met paddenstoelen en ui. Omdat ik al ui in een bijgerecht ging gebruiken (het recept zoete sjalotten uit de Frankrijk-Allerhande) heb ik de ui vervangen door rode sla. Ter plekke bedacht toen de rode sla bij de Turkse groenteboer heerlijk vers was. Dat is niet altijd zo dus indien de rode sla niet verkrijgbaar is kan die altijd weer vervangen worden door rode ui.
Ingrediënten voor 4 personen
1 portie quichedeeg
3 portobello’s
200 gram kastanjechampignons
250 gram oesterzwammen
½ krop radicchio
3 eieren
150 ml slagroom
200 gram taleggio kaas
Bereiding
1. Verwarm de oven voor op 200˚C.
2. Vet een lage quichevorm (doorsnede ca. 24 cm) in met boter. Rol het deeg uit en bekleed de vorm.
3. Prik met een vork gaatjes in de bodem en leg een stuk bakpapier over het deeg.
4. Giet flink wat noodvulling (bijv. oude peulvruchten) in de vorm en bak het deeg ongeveer 25 minuten in de oven. Verwijder de noodvulling en laat de deegbodem afkoelen.
5. Maak de paddenstoelen en champignons schoon, snijd ze in reepjes en bak ze ongeveer 5 minuten in wat olijfolie. Laat ze even uitlekken en breng ze op smaak met peper en zout.
6. Was en droog de sla en snijd de bladeren in grove repen.
7. Klop de eieren los en meng de slagroom erdoor.
8. Meng de paddenstoelen met de rode sla en verdeel het mengsel over de vorm.
9. Snijd de taleggio in stukjes en verdeel die over de paddenstoelen.
10. Giet het roommengsel er over en bak de quiche in 30-45 minuten in een voorverwarmde oven van ongeveer 180°C totdat de bovenkant en het deeg mooi bruin zijn.
Deze quiche is lekker met gekookte broccoli en zoete sjalotten (recept van AH.nl)
Zanddeeg voor quiche
Ingrediënten
200 gram bloem
Snufje zout
100 gram boter
1 ei, losgeklopt
2 eetlepels water
Bereiding
1.Meng het bloem en het zout en voeg de boter toe. Snijd de boter met twee messen in kleine stukjes
2.Wrijf de boter met de vingers door de bloem tot het mengsel aan broodkruimels doet denken.
3.Voeg het ei en het water toe en kneed het geheel tot een soepel deeg.
4.Wikkel het deeg in plastic en laat het minimaal een half uur rusten in de koelkast.
Gisteravond blij verrast door de kwaliteit van het eten in Swoel, een klein restaurantje in de Paarlaarsteeg (tussen de grote Houtstraat en de Koningstraat in). Als vegetarier is het regelmatig afzien in restaurant met sompige hartige haarten of droge wraps met spruiten. Bij Chapeau in Bloemendaal kunnen ze het wel en bij M&L heb ik laatste ook prima gegeten, maar met een normaal budget vind ik het lastiger. Heel vaak gegeten bij Specktakel en als ik het niet meer weet bij Pieck. En nu iets nieuws gevonden waar zowaar keus is voor de vegetarier (2 voor- en 2 vegetarische hoofdgerechten). Mijn voorgerecht zag er iets anders uit dan bovenstaand plaatje, maar wel met gepofte pompoen, aubergine, tomaat en groen en was erg lekker. Ook de sashimi van ossenhaas van mijn tafelgenoot werd gewaardeerd. Als hoofdgerecht aten we allebei penne met bospaddestoelen, marsalawijn en parmezaan. Ook die was superlekker. Voor een nagerecht had ik geen ruimte meer en dat was erg jammer omdat ik erg benieuwd was naar blanc manger met frambozencoulis. Wel een heerlijke huisgemaakte bonbon geproefd. Bediening was vriendelijk en kwam minimaal drie keer terug om de bestelling op te nemen omdat wij niet toekwamen aan het lezen van het menu. Het enige nadeel zijn de kleine tafeltjes en de stoeltjes zitten ook niet super. Dat laatste ga ik maar verdringen, want de smaak van het eten staat bij mij voorop. Heeft iemand nog een aanrader in Haarlem? Ik hoor het graag.
Missie geslaagd. Hoppers waren knapperige bakjes waar curry in kan. In alle gerechten zat kokosnoot, dus zo waar eten uit Sri Lanka. Ook een chefkok van morgen gespot. Finn is een kooktalent van 7 jaar oud. Zonder zich maar één keer te branden vette hij met een doekje het hete pannetje in, geroutineerd draaide hij de apachatty om het beslag goed te verdelen alsof hij nooit anders doet. Met zijn blote handen haalde hij de hoppers uit het pannetjes. Knap hoor of kunnen kinderen veel meer dan ik soms denk. Finn's moeder had beslag gemaakt volgens het tweede recept. Lekker waren ze. Omdat er tarwebloem in zat, hoefde het beslag maar een uur te rijzen. De volgende keer ga ik hetzelfde recept gebruiken maar dan met meer rijstebloem zodat de hoppers waarschijnlijk knapperiger worden. Het beslag moet dan wel langer rijzen cq fermenteren omdat rijstemeel weinig gluten bevatten.
Bij de hoppers serveerde ik kokossambol, groene tomaten chutney (zie recept op deze blog) en een groentecurry uit Sri Lanka met natuurlijk kokosmelk en currybladeren. Curry hoort niet tot de snelle recepten. Je moet toch veel handelingen doen, maar het wordt wel erg lekker. Hij is nauwelijk pittig, dus geschikt voor kinderen. Currybladeren geven een specifieke smaak en zijn niet te vervangen door iets anders, maar zonder is de curry ook lekker. Sri Lankese groentecurry nodig:3 geschilde aardappelen in blokjes * 1 eetl. komijnzaadjes * 1 theelepel venkelzaadjes * 1 eetl. korianderzaadjes * 1 rode ui * 3 tenen knoflook * 3 cm gemberwortel fijngehakt * 300gr broccoli in roosjes * kaneelstokje * 1/2 theel geelwortelpoeder * 1 theel. chilipoeder * 250 gram spinazie * 300 ml kokosmelk * 10 currybladeren
Kook de aardappelen 5 min voor. Giet af. Rooster ondertussen de komijn-,venkel en korianderzaadjes droog in een kleine koekenpan. Het is bedoeling dat ze geurig worden, pas op dat ze niet verbranden. Stamp de specerijen in een vijzel. Snijd de ui in halve ringen. Snijd de knoflook fijn en rasp of hak de gember. Verhit de olie in een grote, zware pan en fruit de uienringen. Doe de knoflook en gember erbij en blijf roeren. Voeg dan de aardappelen en broccoli erbij, roer een paar keer en voeg de gemalen zaadjes, de kurkuma, de chilipoeder en de curryblaadjes toe. Schep de groente door de specerijen. Overgiet de groenten krap met water en laag ze zachtjes niet te gaar koken. Voeg de kokosmelk toe. Voeg het grootste deel van de spinazie toe. Schep voorzichtig door en laat nog 5 minuten staan. Vlak voor het serveren kun je nog een handje verse spinazie toevoegen voor de kleur.
bron: specerijenmengsel gebaseerd op World Food Cafe
.jpg)
