Ik heb een moestuin en voel me heel trendy. In tijdschriften verschijnen artikelen over het verbouwen van groente en vooral kruiden op je balkon en in de tuin. Ook worden metertjes tuin in de vorm van een houten vakkenbak verkocht. Toch grappig hoe iedereen tegelijk dezelfde behoeftes heeft. In de vijftiger jaren was het redelijk gewoon om groente in je eigen tuin te verbouwen. Zo kon je geld besparen. Toen de welvaart toe nam, hoefde de tuin niet meer nuttig te zijn en was alleen nog maar voor de mooi en werden er grindtegels en begonia's ingezet. Nu worden de decoratieve eigenschappen van rode snijbiet, bloeiende dille en bietjes benadrukt. Het vervult een behoefte aan authenticiteit (het meest misbruikte woord in de reclame volgens mijn reclamemannetje). De tijdschriften vervullen vooral de behoefte aan romantisch dromen of het nu gaat over onbereikbare huizen, wonderschone vrouwen of in dit geval de droom om zelfvoorzienend je eigen voedsel te verbouwen. De meeste mensen zullen zich gaan beperken tot een struikje rozemarijn, want die is niet kapot te krijgen. Een moestuin levert namelijk veel werk en nogal wat frustratie op. Als ik in de avondzon aalbessen sta te plukken en ik ruik de zomer, dan is een moestuin net zo romantisch als de tijdschriften je doen geloven, maar als de slakken net ontloken courgetteplantjes tot de wortels opvreten of de aaltjes gaten boren in de broccoliplanten, de duiven de rodekoolplanten kortwieken en de veenmol (een bijzonder insect met graafarmen) de meiknollejtes omver werpt, wordt ik wel eens mismoedig. Maar de groentes die ik oogst zijn inderdaad supervers. Ik had een beetje broccoli, een handje peultjes, twee kleine courgettes en een stengeluitje. En ik maakte risotto.
Nodig: 1,5 cup arboriorijst * 1 liter bouillon (blokje kan ook) * tijm * fijngesneden uitje * verse groente zoals broccoli, courgette, peultjes of doperwten, groene asperges etc
Verwarm een beetje olijfolie in een grote pan met dikke bodem. Fruit het gesnipperde uitje. Voeg de rijst toe en fruit even mee. Roer de tijm erdoor. Als de rijst glanzend is van de olie, voeg je zoveel bouillon toe dat de rijst onderstaat. Nu verschillen de kookboeken of je continue moet blijven roeren of juist niet. Ik roer af en toe zodat ik zeker weet dat de rijst niet aan de bodem koekt. Risotto is wel een gerecht waarbij je in de buurt moet blijven. Als de rijst de bouillon heeft opgenomen, voeg je meer bouillon toe. Ondertussen kookte ik de broccoli beetgaar, de courgette bakte ik in blokjes lichtbruin en de peultjes gaarde ik in de magnetron. Af en toe weer roeren in de risotto en bouillon blijven toevoegen tot de rijst al la dente is of zoals je het lekker vindt. Roer voorzichtig de groentes door de risotto. Serveer met een takje basilicum en een beetje parmezaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten