cranberry torte

Het is november dus tijd voor Terschelling, tijd voor een loopje en tijd voor cranberries. Omdat ze denken dat mijn  familie persé wil afzien, natregenen en andere ellende over zich heen wil halen, dachten mijn schoonfamilie en vrienden dat we gingen kamperen. Tuurlijk die tent houdt het wel met een novemberstormpje. Nee, we gingen heel luxe in de koekoekspaal, een scoutinghuisje midden in de duinen met een slaapzaal op zolder en een houtkachel maar zonder electiciteit en zonder douche. Door de windkracht 12 van de week daarvoor (waar we in Nederland van onder de indruk waren toen we nog niet wisten wat windkracht 24 zoals in de Filippijnen kan aanrichten) stonden de bomen rond de koekoekspaal al vervaarlijk scheef. Op zaterdagochtend was het nog winstil. In de kleine Berenloop konden de minder getrainden onder ons een half uur schitteren door het prachtig vergeelde bos.

Windkracht 8 op zondag was genoeg om de loop waar het ons om ging, de halve marathon, ook af te gelasten.  Voor sommige types met blessures kwam dat heel goed uit. Dan maar rustig wandelen in plaats van doorbijten. In een frissen bries en een lekker zonnetje dachten wij aan de goede kant van de duinen dat de organisatie veel commentaar zou gaan krijgen over deze beslissing waarbij op een alarmkleur was afgegaan. Boven op de duin begrepen we het beter toen we gezandstraald werden door het hard opwaaiende zand. Mijn zus die het aangedurfd had om de duin af te dalen, kwam op handen en voeten weer boven alsof ze op expeditie door een sneeuwstorm in de Himalaya was.  Op handen en voeten gingen we ook door de cranberryvelden.

Een topjaar voor de cranberries op Terschelling. Veel, dik en bijna overal te vinden. De vraag is of het zoeken als sport geclassificieerd moet worden of als genetische afwijking. Mijn familie wordt verdeeld in verzamelaars en diegenen die wel van cranberries houden maar bedenken dat die ook in de winkel verkocht worden. De verzamelaars maken steeds die lastige keuze tussen voor zekerheid gaan en dus stuk voor stuk plukken of meerdere tegelijk van de struik rissen maar dan ook zeker een paar laten vallen en dus verliezen. 

En dit was onze oogst. Ik maakte al cranberries upside down cake en  een variant op de rabarbersoep van Mark Bittman met cranberries die minder hoog scoorde dan het origineel maar wel lekker was als saus door de yoghurt. Deze cranberry torte is een soort dunne, beetje taaiige cake waar de cranberry's inzakken. Torte dat moet oostenrijks zijn, toch. Lekker bij de koffie of als dessert.

 Cranberry torte
ingrediënten:
* 125 gram bloem
* 25 gram amandel of hazelnootmeel
* 1 theelepel bakpoeder
* snuf zout
* halve cup zachte boter
* 1 cup kristalsuiker plus 2 eetlepels bovenop
* 2 grote eieren op kamertemp
* anderhalve cup verse of bevroren cranberries

Verwarm de oven voor op 175 graden. Beboter een 28 cm springvorm. Roer in een kom de bloem, bakpoeder en zout door elkaar. Mix de boter en de suiker een paar minuten tot het een creme is. Schraap het beslag dat op de zijkanten van de kom is gekomen en meng de eieren een voor een er door. Voeg het meelmengsel door het botermengsel tot het bijna gemengd is. Doe het beslag in de springvorm. Verdeel de cranberries over het beslag in een enkele laag. Strooi de extra suiker over de cranberries.

Bak de cake 40-45 minuten tot de bovenkant goudbruin is en een satehprikker droog uit het midden komt.



bron: Wintersweet by Tammy Donroe InMan via www.lottieanddoof.com