Pluk de courgette jong

De eerste courgette van het jaar heb ik juni nog bezongen.. Met de dinosauruscourgettes die ik na 3 weken vakantie op de moestuin tegenkwam, was ik al minder blij. De gele heb ik ingemaakt (recept september 2009), maar de kast is nu wel vol.

Ook heb ik sindsdien een paar liter soep gemaakt, gewone en thaise met citroengras en limoenbladeren (zie recept september 2009). Deze ligt in de diepvries te wachten op courgetteloze tijden, zodat de waardering omhoog gaat. En ondanks de plensbuien blijven er courgettes komen: ronde, gele, turkse en groengestreepte van de Sandras. Om de productie wat in te tomen, heb ik ze dit keer heel jong geplukt met bloem.

In italië worden ze zo verkocht op de markt en in de winkel en dan betaal je er meer voor dan voor zo'n grote. Zo lieflijk met bloem is het meer een delicatesse dan die waterige grote jongens.

Ik heb de courgetjes op hoog vuur kort gebakken in olijfolie en daarna bestrooid met een beetje zout. Ze zagen er heel mooi uit op het bord, maar de iets grotere waren nog een beetje hard en dat werd niet gewaardeerd door de dames. Nog even gezocht op internet hoe de italianen het doen. Door een beslagje heen en dan frituren, kwam ik tegen. De hoge temperatuur zal de courgette waarschijnlijk sneller garen.

Couscoussalade

Couscous is het aller-lekkerst als het op de traditionele manier wordt klaargemaakt. En als je dat eenmaal goed weet dan kan het ook redelijk snel. Nooit zo snel als heet water op de couscous gooien en even wellen, maar de extra tijd is de moeite altijd waard.
Meng in een ruime platte schaal ongeveer 200 gram couscous (middel) met een scheutje olijfolie en wat zout. Gebruik hiervoor je vingers. Meng daarna er een flinke scheut koud water door. Laat de couscous 5-10 minuten staan en meng er dan nog wat koud water door. Laat de korrels als het ware goed door je vingers rollen. Laat de couscous opnieuw 10-15 minuten wellen.
Kook intussen wat bouillon van 1 groentebouillonblokje en stoom de couscous langzaam gaar in een couscoussier (ongeveer 30 minuten). Het kan ook in een pan met een passende zeef erboven (zelfs op de camping).

Lekker is het ook om tijdens het mengen alvast een smaakje toe te voegen. Bijvoorbeeld saffraanpoeder of geelwortelpoeder voor extra gele couscous. Ook lekker zijn rozijnen.
Afgelopen zaterdag was de weersvoorspelling goed en had ik een couscoussalade als picknickrecept gemaakt. De zon liet verstek gaan maar ook achter glas was de salade prima.

Meng voor de couscoussalade de volgende ingrediënten goed door elkaar en laat de smaken een tijdje intrekken.
• Gestoomde couscous zoals hierboven beschreven
• 2 (ontvelde) tomaten, in kleine stukjes gesneden
• ½ komkommer, geschild, en zonder pitjes in kleine stukjes gesneden
• Verse munt en peterselie, fijngehakt
• 100 gram feta
• ½ fijngesneden rode ui
• Olijfolie
• 1 geperste citroen
• Zout en zwarte peper

pimentón dulce

In Spanje kocht ik gerookt paprikapoeder, pimenton. Het geeft een typisch spaanse smaak, voor vleeseters bekend van de chorizo, maar het wordt ook gebruikt in groente- en rijstgerechten. Het is ook handig om kikkererwten of linzen op smaak te brengen. Op het campinggasje was dat lekker snel, dus thuis ook handig.

Eerst maak je een sofrito, dit is het begin van veel Spaans koken.

nodig: 1 ui * 3 teentjes knoflook * 2 grote verse tomaten of 3 uit blik * olijfolie * 1 eetl. gerookt paprikapoeder * peper/zout

Snijd de ui fijn. Fruit de ui in de olijfolie. Snijd de knoflook fijn en fruit die even mee. Snijd de tomaat in kleine stukjes en doe bij de ui. Laat even inkoken. Voeg paprikapoeder toe en breng op smaak met peper en zout.

bij dit mengsel kun je gekookte linzen of kikkererwten doen. Serveer warm met brood en salade, even gesauteerde spinzaie of gebakken aardappelen met saffraanmayonaise.

Rigatoni al forna (pasta uit de oven)

Mijn favoriete pasta merk is Barilla omdat deze soort het stevigst blijft tijdens het koken maar voor onderstaand gerecht hoef je niet eerst uit Italië een pak mee te nemen. Rigatoni pasta is sinds een tijdje beschikbaar in het assortiment van Grand Italia.
Dit recept is heel geschikt voor een dag met een uitje want is ’s ochtends goed voor te bereiden en de pasta kan dan bij thuiskomst de oven in.

Ingrediënten (voor 6 personen, beter: 3 volwassenen en 3 kinderen)
1 grote ui
2 teentjes knoflook
Olijfolie
2 theelepels gedroogde marjolein of Italiaanse kruiden
Versgemalen zwarte peper
2 blikken tomaten in stukjes
Zout
500 gram rigatoni
50 gram gesmolten boter
250 gram ricotta
Ongeveer 50 gram geraspte Parmezaanse kaas

Bereiding
Fruit de gesnipperde ui en de geperste knoflook in olijfolie in een zware pan.
Als de ui lichtbruin is de tomaten, de kruiden en zout en peper toevoegen.
Breng de tomaten aan de kook en laat het op zacht vuur minimaal 30-45 minuten pruttelen tot een mooie tomatensaus.
Kook de pasta in ruim kokend water met zout beetgaar.
Giet de pasta af en koel de pasta af onder de koude kraan.
Vet een ruime lage ovenschaal in met boter.
Meng de pasta met de helft van de boter en drie flinke eetlepels saus.
Schep de helft van de pasta in de ovenschaal.
Verdeel er dan nog wat saus over, dan alle ricotta, nog wat saus en de helft van de Parmezaanse kaas. Schep dan de rest van de pasta in de schaal en verdeel de rest van de saus erover. Giet de rest van de boter over de pasta en eindig met de rest van de Parmezaanse kaas.
Dek de schaal af met aluminiumfolie en bewaar het koel tot gebruik.

Verwarm de oven voor op 180-200 ˚C. Bak de rigatoni ongeveer 20-30 minuten in de oven tot de pasta gloeiend heet is.

Pimientos del padrón

Vakantie draait bij mij toch ook een beetje om het lokale eten. San Sebastian staat bekend om zijn pintxos, Baskische tapas die vooral bestaan uit een stukje brood met iets lekkers erop. Veel vis, maar ook groentes. In elke kroeg waar je komt worden de toonbanken volgestouwd met deze pintxos. Ze worden weggespoeld met cider. En niet alleen door de toeristen.

Erg lekker vond ik de kleine groene pepertjes. In de Spaanse supermarkt zag ik ze liggen onder de naam pimientos del padrón en padrón is het plaatsje waar ze geteeld werden. (tegenwoordig komen ze natuurlijk uit Marokko). Ik vroeg een spaanse vrouw wat ik ermee kon doen en volgens haar moest ik ze frituren in olijfolie en daarna bestrooien met zeezout. Nu is frituren op het campinggasje iets te veel gevraagd, dus ik heb ze in de koekepan met iets meer olie dan gemiddeld gebakken en ze waren erg lekker om zo te eten en nog lekkerder op een broodje met baskische kaas. Een campingtapa waarbij de meeste pepertjes heerlijk zoet smaken met een onverwachte hele scherpe tussendoor waar je mond van in brand staat. Een soort russische roulette dus. Nu alleen nog even uitzoeken of ze ook in Nederland verkocht worden. Vraag erom bij je groenteboer dan liggen ze er misschien volgend jaar.

groente

Zomer en het regent. Hard zelfs. De weersomslag begon al in Frankrijk waar we de laatste dag van de vakantie in de tent doorbrachten met een spelletje Uno en het voorlezen van Ronja de roversdochter. Tussen de middag op zoek naar een Frans restaurant waar ze iets vegetarisch serveerden. De dames vinden uit eten gaan heel leuk, maar geen rare vleesjes. Ondanks de overvloed aan groentes en fruit op de markt en in de geweldige hypermarchés, stond in de restaurants vooral canard en geziers op het menu. Dus voor de dames werd het omelet met friet. Best lekker maar nu weer groentes.


Moestuinmengsel met de laatste peultjes, een klein stronkje broccoli en een gele en een groene courgette:

verder nodig: olijfolie, citroen, zout en peper

Snijd de courgette in kleine stukjes en bak deze lichtbruin in de olie. Doe niet teveel courgette tegelijk in de pan anders stooft deze in plaats van te bakken. Breng ondertussen een bodempje water aan de kook en doe daar eerst de broccoli in en twee minuutjes later de peultjes. Kook de groentes beetgaar. Rasp een beetje citroenschil en voeg toe aan de courgette, samen met zout en peper en een beetje citroensap. Voeg tenslotte de broccoli en peutljes toe. Proef of er nog een beetje citroensap of zout of peper bij moet en serveer.