Armeense linzensoep

Voorjaarsvakantie of krokusvakantie? Geen juiste benaming voor een weekje vrij want een het is koud door een felle oostenwind en de sneeuwklokjes zijn er pas net. Maar wel tijd voor een logeerpartij van mijn neefjes uit Leeuwarden die zich goed vermaken met hun grote neef en de vele treinen en trams die voorbij komen. Maar na twee dagen van pizza en patat is het tijd voor een gezonde lunch voor ons ouders. Ik vond het recept voor deze Armeense linzensoep in mijn nieuwste kookboek Veggiestan en heb het slechts een klein beetje aangepast. Veggiestan is een vegetarische reis door het Midden-Oosten van Sally Butcher en na de pompoensoep met rijst was ook deze Armeense linzensoep een succes.

Ingrediënten voor 4 personen

• 200 gram groene of bruine linzen 
• 1 grote ui 
• 4 teentjes knoflook 
• 2 bouillonblokjes 
• Boter en olijfolie 
• 1 theelepel gemalen komijn 
• 1 theelepel gemalen koriander 
• 1 theelepel paprikapoeder 
• 1 eetlepel dille 
• 1/2 Blik tomaten 
• Deelblokjes spinazie 
• Ongeveer 10 walnoten 

Bereiding
1. Kook water en maak van 2 bouillonblokjes 1 liter bouillon.
2. Controleer de linzen op steentjes en spoel ze af.
3. Snipper de ui.
4. Verwarm een klont boter en wat olijfolie in een braadpan en bak de ui tot hij begint te verkleuren (alleen olie kan ook).
5. Snijd de knoflook fijn en meng dit met de ui.
6. Voeg de kruiden en specerijen toe en bak ze 1 minuut mee.
7. Voeg de linzen toe en daarna de bouillon.
8. Breng de bouillon aan de kook en laat het zeker 45 minuten sudderen.
9. Controleer of de linzen bijna gaar zijn en voeg de tomaat toe de soep verder sudderen.
10. Als de linzen zacht zijn de spinazie toevoegen en de soep op smaak brengen met zout en peper. Kook de soep nog ongeveer 10 minuten.
11. Kraak de walnoten en rooster de inhoud enkele minuten in een koekenpan.
12. Schep de soep in een kom en serveer met wat walnoten.

Lekker met Turks brood en tsatsiki.

Iraans eten

Afgelopen week gegeten met mijn drie kamergenoten en collega Shagoia liet ons kennismaken met de Iraanse keuken. Ik heb ervan genoten en dan merk ik weer hoe heerlijk ik rijst nu wel niet vind. Dus in mijn kookboeken op zoek naar recepten uit deze regio. Madhur Jaffrey's Vegetarische Gerechten is dan het eerste kookboek wat je pakt maar daar stond een nogal ingewikkeld recept in met laagjes rijst en pita. Niet iets voor een late zaterdagmiddag na weer een voorlichtingsdag voor middelbare scholen. Mijn collega kwam op 10-jarige leeftijd met haar familie als vluchtelingen naar Nederland dus kwam de gedachte op dat ik nog een kookboek in die richting had: Gastvrijheid met een snufje heimwee uitgegeven door Vluchtelingenwerk. Hieruit Mirza gazemi (een gebied in Noord-Iran) van aubergines gemaakt.

Ingrediënten voor 2 personen

• 2 kleine tot middelgrote aubergines
• 1 teentje knoflook
• 4 eetlepels tomatenpuree
• 1 ei
• Zout, peper, olie

Verwarm de oven op 200°C. Prik met een vork gaatjes in de aubergines en leg de aubergines 20 minuten op een rooster in de voorverwarmde oven totdat de schil bijna zwart en gerimpeld is.

Laat de aubergines heel even afkoelen en schil ze daarna.

Hak het vruchtvlees fijn en laat het eventueel een beetje uitlekken.

Verwarm een beetje olie in een pan en bak de knoflook lichtjes. Bak de tomatenpuree even mee en voeg dan de gehakte aubergines toe. Breng op smaak met zout en peper.

Laat de aubergines op heel zacht vuur 20-30 minuten sudderen.

Roer daarna het ei erdoor totdat dit gestold is.

Serveer de Mirza gazemi met Libanees platbrood dat even in een koekenpan is gebakken.

We aten dit nieuwe gerechtje met aubergines met een Iraanse pilav van rijst met gedroogde cranberries, noten, saffraan en wortel. Het recept vond ik op het weblog van de NRC. Hier heet het Juwelenrijst en ik heb het recept grotendeels gevolgd (alleen geen gemalen kardemom in huis). Ik had niet zo’n mooie korst van rijst als in het verhaal van Klary Koopmans. Ik hoorde de rijst ook niet sissen dus waarschijnlijk was mijn pan niet heet genoeg. Maar de rijst was heerlijk!

Gnocchi met boerenkool

Winter! Twee weken lang al. Vandaag is het voorlopig de laatste dag voor sneeuw en ijs. Maar voor mij mag het tot maart duren. Omdat het park in de buurt zo sprookjesachtig mooi is, omdat ik van “echt weer” houd, omdat sneeuwschuiven heel leuk werk is na een dag toetsen nakijken, omdat kinderen veel meer buiten spelen en omdat er echte boerenkool op de biologische markt om de hoek verkrijgbaar is.

Stamppot is lekker maar wat kan je nog meer met boerenkool doen. Geïnspireerd door een recept op ah.nl maakte ik gnocchi met boerenkool. Gnocchi zijn echt niet zo moeilijk te maken en zelfgemaakt veel en veel lekkerder dan zo’n pakje uit de supermarkt.

Ingrediënten voor gnocchi voor ongeveer 6 personen

• 750 gram kruimige aardappelen
• 175 gram bloem 

Koop zeer kruimige aardappelen, schil ze en kook ze met een laagje water en wat zout. Giet de aardappelen af als ze gaar zijn en laat ze even uitdampen. Gebruik daarna een pureeknijper (die van Ikea doet het prima) en stort de gepureerde aardappel op het aanrecht. Laat het even afkoelen.

Meng de bloem door de aardappel en kneed er voorzichtig een bal van. Let op: de hoeveelheid bloem is afhankelijk van de soort aardappel. De hierboven genoemde verhouding komt uit een ouderwets Italiaans kookboek maar ik heb meestal nooit meer nodig dan de helft van de bloem. Dus voeg niet teveel bloem in één keer toe.

Deel de aardappelbal in tweeën en rol er dunne worstjes van. 

Snijd daarna met een plastic mes aardappelkussentjes van ongeveer 1 cm breed van de worstjes.

Rol de aardappelkussentjes over een gnocchiplankje om de gewenste ribbeltjes te krijgen en leg de gnocchi op een theedoek. Heb je geen plankje dan kan je dit ook met een vork doen.

Breng een grote pan water aan de kook, voeg wat zout toe en kook de gnocchi in gedeelten. Gnocchi zijn klaar als ze weer naar boven komen drijven.

Ingrediënten voor de boerenkool

• Ongeveer 750 gram verse boerenkool
• Olijfolie
• 1 ui
• 2 teentjes knoflook
• Walnoten
• Beetje blauwe kaas (gorgonzola of danish blue) 

Maak de boerenkool schoon en snijd ze fijn. Snipper de ui. Verwarm de olijfolie in een braadpan en bak de ui lichtjes. Voeg de knoflook toe en na ongeveer twee minuten de boerenkool. Roerbak de boerenkool en voeg daarna wat water toe om aanbranden te voorkomen. Doe een deksel op de pan en laat de boerenkool gaar worden. Ga ervan uit dat dit zeker 15-20 minuten duurt.

Rooster de walnoten lichtjes en snijd de kaas in kleine blokjes.

Serveer de gnocchi met de boerenkool, noten en kaas.

Hannah's high tea

13 jaar is ons kerstkind nu. Het gymnasium is al weer gewoon, de basisschool lang geleden net als alle door je ouders georganiseerde partijtjes. Zelf bedacht ze een high tea voor een aantal meiden uit haar klas. Spelletjes hoefde ik niet te bedenken, naar  slingers werd niet gevraagd, maar ik mocht of moest natuurlijk helpen bakken. Zelf maakte zij jamkoekjes, macarons en hartige taartjes. Ik deed de brownies, kleine cheesecakejes, cream scones met variant op clotted cream waarbij slagroom met een schep mascarpone wordt stijfgeklopt. De suiker er in had eigenlijk niet gehoeven. Het ging allemaal schoon op. En daarna gewoon lekker buiten sneeuwballen gooien en een ouderwets gezellig bordspel. Je moet toch iets doen.

Jamkoekjes
* 125 gram boter
* 60 gram suiker
* 1 eidooier (of het hele ei als je rijstemeel gebruikt)
*180 gram bloem
*50 gram custard of rijstemeel
* citroenschil of vanillesuiker
* jam

verwarm de oven voor op 170 graden . Roer de droge ingrediënten door elkaar. Verdeel de boter in blokjes en wrijf met de vingertoppen door de bloem tot het heel fijn is. Roer eidooier er door heen. Kneed snel tot een stevig deeg. Rol het deeg uit tot 2 cm dikte. Met deze koekjesmaker uit Maleisië druk je koekjes uit het deeg met een hele ondiepe holte. Leg ze op de bakplaat met  bakpapier. Doe er met een lepeltje een klein beetje jam in. Niet helemaal vullen want anders loopt het er in de oven weer uit.

Zet 10-15 min in de oven. Lekker bij een kopje thee. 

Piadine

Met dit troosteloze weer is de kerstvakantie zeer geschikt om te kokerellen. Uitslapen en diverse klusjes geven de dag een geheel ander ritme met als gevolg dat de vaste momenten van etenstijd ietwat verdwenen zijn. Dit recept van Piadine, een platbrood, is zeer geschikt voor een lunch op een vreemd tijdstip van de dag en voor restjesverwerking na de feestdagen. Je kunt het brood vullen met kaas, sla en tomaat al gelang wat er beschikbaar is. In Italië wordt piadine gevuld met een keuze uit snijbiet, spinazie, rucola, taleggio, mozzarella of vleeswaren. Met nutella besmeerd zijn overgebleven piadines later op de dag ook nog heel lekker. De piadine op de foto onderaan is gevuld met taleggio en radicchio.

Voor 6 stuks

• 500 gram patentbloem of ‘00’-meel
• 10 gram zout
• 150 gram boter op kamertemperatuur
• 200 ml water
• 2 gram zuiveringszout 

Verwarm de oven voor op de hoogste temperatuur met een pizzasteen of bakplaat erin.

Meng de bloem met het zout en voeg daarna het zuiveringszout, de boter en het water toe. Meng alles met de hand tot een zacht, elastisch deeg.

Laat het deeg 30 minuten rusten in de koelkast.

Verdeel het deeg in 6 stukken. Rol elk stuk uit tot rondjes van niet meer 3-5 millimeter dik. Leg ze op een met bloem bestoven pizzaschep en schuif ze op de hete steen of bakplaat. Bak de piadine stuk voor stuk in 2-4 minuten gaar. Als het goed gaat poffen ze op en kun je ze met een mes opensnijden en vullen. Als ze niet oppoffen kun je ze vullen en daarna dubbel klappen. 

risotto met rode biet en geitenkaas

De meiden zijn uit logeren, de reclameman naar kantoor en ik zit met de oliebollen die over zijn. Nog even mijn best gedaan, maar het is nu wel klaar. Ook de koelkast moet nog leeg gegeten. Er staat nog slagroom, maar die kan nog even. Verder een restje rode kool, knolselderij, selderij, sla, kerstomaatjes, bietjes, geitenkaas en münsterkaas en doperwten. De zuurkool en de munsterkaas laat ik nog even liggen om zuurkoolflapjes te maken. De gekookte biet deed ik in blokjes door de risotto met de geitenkaas. Voor een groen accent de doperwten en het restje peterselie toegevoegd, al zou een handje rucola mijn voorkeur hebben, maar dat was al op. De risotto met sla met die kersttomaten stond klokslag 6 uur op tafel en daarna rennend naar de film "Jagten" om goed te genieten van een kinderloze avond en mooie maar heftige film met de niet te versmaden Mads Mikkelsen.     

ingrediënten:

* sjalotje of rood uitje

* olijfolie

* teentje knoflook

* snufje tijm 

* 200 gram arboriorijst of andere ronde korrel rijst\

* ongeveer 1 liter bouillon van een blokje

* gekookte rode biet, geschild en in blokjes

* klontje boter

* scheutje balsamico

* zout en peper

* iets groens bij voorkeur  rucola of vers bietengroen 

* geitenkaas

Bereidigswijze:

Snipper het sjalotje en fruit in de olijfolie. Voeg knoflook en tijm toe en fruit mee. Voeg rijst toe en roer tot korrels glanzen. Voeg deel voor deel de bouillon toe en laat zachtjes pruttelen tot elke keer de bouillon is opgenomen. Roer vaak of nog beter de hele tijd maar dat krijg ik nooit voor elkaar. Voeg na een kwartier de rode biet toe. Als na 20 à 25 minuten de rijst bijna gaar is, roer je het klontje boter, de balsamico toe. Breng op smaak met zout en peper. Roer de rucola of ander groen er door. Serveer met de geitenkaas in blokjes. 

Het traditionele oudejaarsslaatje

Tradities daar moeten we het van hebben rond de feestdagen. Anders deden we niet eens aan deze herhalende feestdagen. Vaak genoeg had ik een hekel aan de opgeklopte leukheid van oudejaarsavond (outonieuw zegt er hier één hardnekkig). Die afkeer blijkt af weer heel traditioneel te zijn voor veel mensen. Dus al sinds twee jaar geniet ik er gewoon van. Van de oliebollen, de harde knallen overdag en het mooie vuurwerk om 12 uur en het gelukkig Nieuwjaar-wensen tot ver in januari.  Ook de oudejaarsconference hoort daar bij. Heel hard moest ik lachen om Theo Maassen die bij nader inzien ook voldoet als preek voor afvalligen, maar dan met gevloek en veel grove taal. Alle tradities bedoeld om ons te voorzien van veel geluk en leidraad voor het nieuwe jaar. En ik kan dat best gebruiken. Volgens de reclameman is het grote voordeel van tradities vooral dat je niet al te veel hoeft na te denken. Bijvoorbeeld geen gezoek in kookboeken naar originele recepten, hij maakt elk jaar slaatje. In plaats van traditioneel vlees met quorn, maar wel erg lekker. En als je dan een paar jaar herhaald, gaan de kinderen het ook waarderen. Het wordt vast traditioneel gezellig met de lekkerste appelflappen en oliebollen van de meesterhand van Bouwe-Jan en heel veel spelletjes.

Gelukkig nieuwjaar!

vegetarische huzarensalade

ingredienten:

* 2 kilo aardappelen vastkokend

* bakje quorn of vlees

* 250 gram champignons

* half potje augurken

* blikje doperwten. 

* drie eetlepels mayonaise

* paar scheuten azijn

* zout en peper 

De verhoudingen zijn geheel naar eigen smaakinzicht. Wat dat betreft lijkt de reclameman op zijn schoonmoeder. Schil de aardappelen en snijd ze in hapklare blokjes. Kook de aardappelen in gezouten water net gaar, giet af en laat kort droogstomen. Meteen overgieten met enkele scheuten azijn. Bak de champignons    droog in zo min mogelijk of geen olie. Bak de quorn in een heel klein beetje olie en deel de grote stukken in tweeën.  Vermeng champignons en quorn met de aardappelen en afgegoten doperwten. Snijd de augurken in kleine stukjes en ook door aardappelmengsel. Breng op smaak met mayonaise, zout en peper en misschien nog een scheutje azijn. Maak op met kropsla, augurk, zilveruitjes, mayonaise uit een tube, kerstomaatjes, olijven, mais en wat je maar lekker vindt.  Met gekookte eieren heet het dan officieel een russische salade.  Net zo lekker. 

Serveer met toast met boter.